De lengte van de wervelkolom verschilt bij mannen en vrouwen over dezelfde aantallen. Wat dat betreft zijn hun taken dezelfde. Het heeft een belangrijk potentieel, vooral in termen van het sterk houden van het menselijk skelet en het opbouwen van uithoudingsvermogen. Het is een van de belangrijkste lichaamsstructuren in het menselijk leven waarmee rekening moet worden gehouden voor de gezondheid.
Wat is de functie van de wervelkolom?
De wervelkolom heeft veel verschillende functies. Het gemeenschappelijke kenmerk van elke taak is om het lichaam in een stevige en rechtopstaande positie te houden.
- Draagt het gewicht van het hoofd en de nek en het lichaam.
- Zorgt voor beweging van hoofd en lichaam.
- Beschermt het ruggenmerg in het wervelkanaal tegen schokken.
- Het zorgt ervoor dat het lichaam rechtop kan staan.
- Het neemt de taak op zich om het bindende deel te beschermen dat zorgt voor de vorming van de ribbevestigingsplaats samen met de interne organen.
Naast dergelijke taken is de wervelkolom van groot belang om rechtop te kunnen staan en te kunnen bewegen.
Waar is de wervelkolom in het lichaam en wat zijn de kenmerken ervan?
De wervelkolom bestaat uit 33 of 34 wervels die op elkaar zijn geplaatst. De wervelkolom, gelegen in het stuitbeen in het ruggebied en het begin van het hoofdgedeelte, fungeert als een soort verbinding en brug. Het bestaat uit 26 onafhankelijke botten na ossificatie en fusie van het heiligbeen en stuitbeenwervels bij een volwassen mens. Er zijn 26 wervels die zijn gemaakt van vezelig kraakbeen en met elkaar verbonden zijn.
Een volwassen mannetje heeft een ruggengraat van 70 centimeter lang en een volwassen vrouwtje 60 centimeter lang. Van voren en van achteren gezien, geeft de ruggengraat het uiterlijk van een rechte kolomvorm. Van opzij gezien is er een zekere helling die een lichte S-vorm geeft. Krommingen die naar voren komen, worden lordose genoemd, en bochten naar achteren worden kyfose genoemd. Het stelt de persoon in staat om op een gezonde manier te bewegen door het lichaamsgewicht via het bekkenskelet naar de zijkanten over te brengen. Zo creëert het een flexibele structuur en biedt het een sterke bescherming tegen plotselinge schokken.
