Breekt het eten van ijs het dieet?

Zal mijn dieet breken als ik een bolletje ijs eet? Moet ik de lichte verkiezen of zijn de fruitsoorten onschuldiger? IJs is een van de meest geliefde desserts. Het wordt overvloedig geconsumeerd, vooral in de zomermaanden. Hoewel gewoon ijs het meest geproduceerde type ter wereld is, zijn er veel varianten, van chocolade tot koekjes, van fruit tot noten. Daarnaast zijn er ook producten op de markt die gemaakt zijn van magere of magere melk, die bereid zijn met plantaardige oliën in plaats van melkvetten, ijs speciaal voor hart- en vaatziekten en diabetespatiënten, en softijs dat onmiddellijk geconsumeerd moet worden. Tijdens het ijsproductieproces worden melk, vetvrije droge stof van melk, smaakstoffen zoals suiker, glucosestroop, stabilisator, emulgator, plantaardige olie of melkvet, voedingsmiddelen zoals chocolade, cacao, fruit, noten, karamel, sahlep , worden natuurlijke en natuuridentieke smaken gebruikt.

Voedingswaarde van ijs

IJs is een dessert met een hoge voedingswaarde. Naast eiwitten en koolhydraten bevat het vitamine A, B, C, D, E en mineralen zoals calcium, fosfor, magnesium, natrium, kalium, ijzer en zink. Het is een meer voedzame keuze in vergelijking met andere desserts. De caloriewaarde van ijs is veel lager dan die van andere gebakdesserts gemaakt van meel en suiker. 100 gram melkijs bevat ongeveer 190 calorieën. Een normale kegel is ongeveer 20 calorieën.

Gemiddeld 148 mg in 100 gram melkijs. calcium, 115mg. fosfor, 63 mg. natrium, 181 mg. kalium, 0,1 mg. ijzer, 440 IE vitamine A, 0,21 mg. Vitamine E, 0,21 mg. Vitamine B2 en 0,1 mg. Er is niacine.

Bereiding en bewaarcondities

De belangrijkste kwestie die moet worden overwogen, is of het ijs is bereid in overeenstemming met de gezondheids- en hygiëneregels. Melk is een goede omgeving voor de groei van micro-organismen. Om deze reden moeten ijsjes gemaakt worden van gepasteuriseerde melk. In ijs dat niet onder hygiënische omstandigheden wordt geproduceerd of bewaard, bestaat er mogelijk een risico op 'Salmonella'. Bovendien moeten ijsjes die zijn gekocht bij onbetrouwbare plaatsen of straatverkopers met de nodige voorzichtigheid worden benaderd. Er mag niet over het hoofd worden gezien dat de koelkasten met verpakte en gelabelde ijsjes koud genoeg zijn en werken. Het is van groot belang om tijdens de productie additieven en kleurstoffen te gebruiken die voldoen aan de Food Codex, om de verpakking en etikettering zorgvuldig uit te voeren en om de koudeketen in postproductiedistributie na te leven.

Degenen die aandacht besteden aan hun vorm

Als u gewichtscontrole belangrijk vindt, kunt u lichte ijsjes kiezen. Zo maak je een caloriearme keuze met minder vet en suiker. Maar als je er karamel- of chocoladesaus, room, hazelnoot of pistachedeeltjes bovenop toevoegt, en je zegt: "Ik eet toch licht ijs" zal de calorieën van je onschuldig ogende ijs met minstens 75-100 calorieën toenemen.

HOEVEELHEID EN FREQUENTIE

2 bolletjes light roomijs = 1 portie fruit

3 bolletjes roomijs = 1 sneetje brood + 1 glas melk + 1 portie fruit.

IJs kan 2-3 keer per week aan de dagelijkse voeding worden toegevoegd. Het belangrijkste hier is om de frequentie en het bedrag in te stellen. Hoe hoger de smaak, hoe hoger het calorie- en vetgehalte. Vergeet niet de informatie op het etiket te lezen voordat u ijs koopt. Fruit en melk bevatten meestal minder vet, maar de keuze is aan jou...

GESCHIEDENIS VAN IJS

De Romeinse keizer Nero stond bekend om zijn liefde voor zijn keel en zijn krijger. Terwijl hij naar de gladiatorengevechten keek, beloonde hij de smaakmakers die hem heerlijk eten aanbood. Een van de proevers vulde de sneeuw die hij van de top van de berg had verzameld in een container. Hij deed er honing en verschillende stukjes fruit op en bood het aan de keizer aan. Nero hield van dit eten, dat hij nog nooit eerder had geproefd. De volgende dag stuurde hij zijn leger van slaven om sneeuw te verzamelen. Hij liet het eerste ijs in de geschiedenis bereiden door honing en gemalen fruit op de sneeuw te gieten. Deze methode van de Romeinen wordt nog steeds gebruikt in sommige dorpen van Anatolië. Het enige verschil is dat ze die smaak proberen te vangen door de sneeuw te mengen met melasse.

recente berichten

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found