Waarom?
Vrouwelijke ejaculatie is het fenomeen van ejaculatie uit de vulva of vagina tijdens een orgasme. Je hebt misschien wel eens gehoord van de term squirten.
Het is een controversiële kwestie, vooral omdat pornoschrijvers (meestal mannen) hebben beweerd dat alle vrouwen ejaculeren tijdens een orgasme. Dit is niet waar.
Zelfs vandaag de dag hebben erotische romans de neiging om de indruk te wekken dat elke vrouw, wanneer ze de top bereikt, een stortvloed van vloeistof creëert, net als een man. Als gevolg hiervan zijn jonge mannen verrast als hun partners niet ejaculeren.
Hoe vaak komt vrouwelijke ejaculatie voor?
De waarheid is dat vrouwelijke ejaculatie niet zo gebruikelijk is. Sommige vrouwen leven misschien maar één keer in hun leven en ervaren het nooit meer. Het werkelijke percentage vrouwen dat kan ejaculeren is onzeker. Maar in de beroemde laboratoriumstudies van Marters en Johnson onder meer dan 400 vrouwen werd niemand geregistreerd die op het hoogtepunt kon ejaculeren.
Toch blijkt uit de ervaring van gynaecologen en artsen voor gezinsplanning dat er een significante minderheid van vrouwen is die regelmatig vertrekt.
Een van de meer overtuigende beoordelingen is die van Stansilav Kratochvil (1994), die ontdekte dat 6% van de Tsjechische vrouwen ejaculatie meldt. Güzin ontvangt veel pijnlijke brieven van vrouwen die zich diep schamen voor hun bedplassen als er zussen komen.
Hoeveel vloeistof wordt er geproduceerd?
Er zijn beweringen dat nymfomane vrouwen liters vocht kunnen produceren in een enkel orgasme. Dit is hoogst onwaarschijnlijk. Waar kan zoveel vloeistof worden opgeslagen in het vrouwelijk lichaam?
Een meer realistische schatting is dat de hoeveelheid uitgescheiden vocht in de meeste gevallen ongeveer een half kopje koffie is.
Welk effect heeft het op vrouwen?
Het is normaal dat een vrouw zich angstig en beschaamd voelt wanneer ze voor het eerst ontdekt dat ze plotseling de lakens nat maakt wanneer ze haar hoogtepunt bereikt.
Veel vrouwen gaan ervan uit dat wat ze doen vies of onaangenaam is, omdat ze denken dat de vloeistof die ze produceren voornamelijk urine is.
Het is begrijpelijk dat hun gevoelens verband houden met kinderverboden op bedplassen. Het is niet verrassend dat veel van deze vrouwen seksuele relaties met andere mensen voor het leven kunnen vermijden.
Wordt vrouwelijke ejaculatie veroorzaakt door urine-incontinentie?
Tot de jaren tachtig gingen veel artsen die zich bewust waren van het fenomeen ejaculatie ervan uit dat de vloeistof urine moest zijn. Als behandeling zouden ze oefeningen aanbevelen om de bekkenspieren te versterken.
Veel vrouwen lekken wat urine tijdens seks en andere activiteiten. Dit wordt stress-urine-incontinentie genoemd en het gebeurt wanneer veel vrouwen niezen, hoesten of lachen. Het komt vooral veel voor bij vrouwen die kinderen hebben gekregen.
Maar als urine lekt tijdens seks, gebeurt dit meestal tijdens het voorspel en krachtige geslachtsgemeenschap, niet tijdens een orgasme.
In een publicatie uit 1982 werd gesuggereerd dat de vloeistof waarvan werd gezegd dat het equivalent was aan de mannelijke prostaat, en niet aan urine, "water" was dat door de klieren werd uitgescheiden.
Welk onderzoek is er gedaan naar vloeistof?
Er is onvoldoende onderzoek gedaan naar ejaculaatvocht, deels omdat het moeilijk is om voldoende middelen voor onderzoek te verschaffen. Ook worden belangrijke wetenschappelijke middelen besteed aan levensbedreigende ziekten in plaats van seksuele problemen.
Maar volgens recent onderzoek is ejaculaatvloeistof een alkalische vloeistof, niet zoals urine, omdat het niet de normale urinecomponenten ureum of creatinine bevat.
De vloeistof is kleurloos en laat geen gele vlek op de lakens achter zoals urine.
Volgens onderzoekers bevat het chemische componenten die vergelijkbaar zijn met die geproduceerd door de mannelijke prostaat, met name PSA (prostaatspecifiek antigeen). Er wordt ook gezegd dat het twee suikers bevat: glucose en fructose. Sinds 2000 hebben steeds meer onderzoekers ontdekt dat de vloeistof kan worden afgescheiden door de klieren van Skene (para-urethrale klieren). Dit zijn kleine structuren die rond de vrouwelijke urethra (urinebuis) worden gevonden.
In 2007 voerde een onderzoeker een belangrijke studie uit bij twee vrouwen die regelmatig ejaculeren. Volgens deze studie was de vloeistof die deze twee vrouwen ejaculeerden chemisch verschillend van urine.
Het bevatte met name meer prostaatzuurfosfatase (PAP), meer prostaatspecifiek antigeen (PSA) en wat glucose.
Is vrouwelijke ejaculatie gerelateerd aan de G-spot?
Veel materialen op internet suggereren dat er een fenomeen is dat het G-spot-orgasme wordt genoemd, mogelijk vergezeld van een vloeistofstroom uit de urethra.
De G-spot is naar verluidt een erotisch gebied aan de voorkant van de vagina en is nauw verbonden met de urethra. In de hanger zorgt de druk op het G-spotgebied ervoor dat je altijd wilt plassen.
De druk op het G-spotgebied zal ongetwijfeld de bovengenoemde Skene-klieren beïnvloeden, waarvan sommige onderzoekers zeggen dat ze de bron zijn van vrouwelijke ejaculatie.
Maar veel bronnen over het vermeende verband tussen de G-spot en vrouwelijke ejaculatie gedurende 30 jaar zijn onwetenschappelijk en onbewezen.
Er is bijvoorbeeld geen duidelijk bewijs dat druk op je G-spot ervoor zorgt dat je vrouwelijk ejaculaat produceert.
Wat betekent dit voor vrouwen?
Het is nu bewezen dat een significante minderheid van de vrouwen ejaculeert wanneer ze hun hoogtepunt bereiken. In sommige gevallen lijkt het urine te zijn, maar in andere gevallen niet.
Het is duidelijk dat er meer onderzoek moet worden gedaan naar de component van vrouwelijke ejaculatie en de aard van de vloeistof.
Vrouwen die ejaculatie ervaren, moeten zich daarom realiseren dat ze zich er niet voor hoeven te schamen en dat veel partners er positief tegenover staan.
Met andere woorden, veel mannen zijn er dol op. Immers, als een vrouw ejaculeert, kan de man dat heel goed toeschrijven aan zijn eigen kracht en succes in bed.
Hoe wordt vaginale hygiëne gecontroleerd?
