Medicana International Istanbul Hospital Hersen- en neurochirurg Prof. dr. Hidayet Akdemir verklaarde dat type 1 cerebellum prolaps over het algemeen vaker voorkomt bij jongeren en zei: "Het belangrijkste kenmerk van dit type anomalie is dat de amandelen van het cerebellum uitsteken in het cervicale wervelkanaal onder het foramen magnum. Bij deze ziekte, na de De circulatie van de cerebrospinale vloeistof (CSF) in zowel de hersenen als het ruggenmergkanaal is verstoord. Het veroorzaakt drukveranderingen in de hersenen en een toename van de intracraniale druk. Er zijn 3 theorieën naar voren gebracht over het ontstaan van deze ziekte.
Hydrodynamische theorie; Deze anomalie treedt op vanwege het drukverschil tussen de intracraniale druk en het wervelkanaal, mechanische theorie; CSF-circulatie is aangetast door verklevingen in het cerebellum, slechte ontwikkeling; Als een lokale uitbreiding van de pervasieve ontwikkelingsstoornis zijn de weefsels van het cerebellum langwerpig.
Akdemir verklaarde dat de meest voorkomende klachten van een prolaps van het cerebellum pijn in hoofd, nek, nek en schouders zijn, vooral na intermitterende verhoogde intracraniale druk, gevolgd door pijn en stijfheid die zich uitbreidt naar de schouders. het intermitterende verloop in de CSF-circulatie.
Bovendien worden schouder-, taille- of beenpijn gezien, deze pijnen worden niet weerspiegeld. Pijn en druk of druk in de nek, schouders en armen zijn de meest voorkomende klachten. Deze pijnen worden gevolgd door duizeligheid en onbalansklachten. Als weerspiegeling van de verhoogde intracraniale druk zijn er klachten over wazig zien in de ogen, dubbelzien, pijn en druk achter de ogen, en niet in het licht en de zon kunnen kijken.
De meest voorkomende (70%) neurologische gebreken, vooral motorische en sensorische gebreken, bevinden zich in de extremiteiten, en deze bevinding wordt gezien bij patiënten met cysten in het wervelkanaal. Daarna wordt 30-40% van de loopstoornissen (ataxie) gezien.
Moeite met slikken, spraakstoornis, nystagmus en cerebellum hersenzenuwverlammingen worden minder vaak gezien bij 15-25 procent.Omdat het cerebellum een evenwichtscentrum is, worden vooral fijne bewegingen of gecoördineerde bewegingen en soms tremoren in de handen gezien omdat het cerebellum onder druk. Evenwichtsstoornis onder de noemer ataxie is dominant. Type 1 cerebellum prolaps wordt samen gezien in 30 procent van de kindertijd en adolescentie progressieve scoliose.
Akdemir zei dat de behandeling van deze anomalie chirurgisch is en zei: "Helaas is er geen andere behandeling voor deze anomalie dan een chirurgische ingreep. De belangrijkste vraag bij de behandeling is of deze anomalie klachten geeft of niet. Het antwoord op deze vraag is erg belangrijk .
Het doel van chirurgische behandeling is om de verslechterde neurale structuren in het cranio-cervicale gebied te verlichten en de botstructuren van de achterste holte te herstellen om de CSF-circulatie te herstellen. Chirurgische technieken toegepast bij de chirurgische behandeling van cerebellum prolaps type 1; suboccipitale craniectomie, verwijdering van arachnoïdale verklevingen, tonsillaire resectie en duraplastiek.
Oorzaken van anterieure compressie voordat suboccipitale decompressie wordt uitgevoerd; platybase, moet C-1-assimilatie worden gedefinieerd.In dergelijke gevallen moeten andere anomalieën die gepaard gaan met prolaps van het cerebellum correct worden gedefinieerd. In dit geval moet een chirurgische ingreep aan de nek worden overwogen nadat de anterieure druk via de mond is verwijderd. Het eerste probleem bij pediatrische gevallen van A-Chiari-misvorming is de indicatie voor een operatie. De diagnose A-Chiari type 1 in deze leeftijdsgroep is meestal een toevallige bevinding.
Er is geen definitieve consensus over chirurgische behandeling in deze leeftijdsgroep. In de chirurgische behandelingsresultaten van Arnold-Chiari-misvormingen in de volwassen groep, vertoonde 100 procent van de patiënten die suboccipitale craniectomie, C-1-laminectomie en duraplastiek ondergingen verbetering van de klachten, en 80 procent van de syringomyelia-patiënten vertoonde een vermindering van syringomyelia-cavitatie .
