Benadrukkend dat vroege diagnose en behandeling levensreddend zijn bij deze ziekte, brengt Öbek op de agenda hoe complex het probleem is, van de factoren die hematurie veroorzaken tot de diagnose, van voedsel dat de urine bevlekt tot andere gerelateerde ziekten.
Wat is hematurie (bloeding in de urine)?
Bij hematurie kunnen de nieren, de buizen die urine van de nieren naar de urineblaas transporteren en de urineleider worden genoemd, de urineblaas, de urethra die de urine van de urineblaas naar de buitenwereld transporteert, en de prostaatklier bij mannen zijn. verantwoordelijk voor verschillende aandoeningen. Bloed kan op twee manieren in de urine worden opgespoord, als er een urineonderzoek is gedaan is dit hier onder de microscoop te vinden. Dit wordt 'microscopische hematurie' genoemd en wordt meestal veroorzaakt doordat er een kleine hoeveelheid bloed in de urine komt. De andere methode vindt plaats wanneer meer bloedcellen in de urine worden gemengd op een niveau waar de persoon het bloed in de urine kan zien, en dit wordt 'macroscopische hematurie' genoemd. In dit geval kan de urine roze, rood, theekleurig of bruin zijn. Naast bloedcellen in de urineanalyse, suggereert de aanwezigheid van ontstekingscellen (leukocyten) infectie, de aanwezigheid van kristallen, steenziekte en de aanwezigheid van eiwit in de nieren, glomerulonefritis genaamd.
De meest voorkomende oorzaken van bloedingen in de urine kunnen als volgt worden samengevat: Urinewegontstekingsziekten, waarvan cystitis de meest voorkomende is; prostaatziekten bij mannen zoals prostaatontsteking en kanker, goedaardige vergroting van de prostaat; nierziekten zoals nierontsteking en kanker; steenziekte in de nieren en urinewegen; en blaaskanker.
Het mengen van bloed in de urine tijdens de menstruatie bij vrouwen kan ten onrechte worden beschouwd als urineverlies, dus het is noodzakelijk om in dit opzicht voorzichtig te zijn. Dit duidt niet op een bloeding in de urine. Het gebruik van bloedverdunners (waaronder aspirine) kan leiden tot bloed in de urine. Er zijn ook enkele medicijnen die de urine bevlekken of bijvoorbeeld bloedingen veroorzaken; Geneesmiddelen met actieve ingrediënten fenazopyridine, cyclofosfamide. Voedingsmiddelen die urine rood kleuren, zijn bieten, bramen en rabarber (rabarber). Men mag niet vergeten dat kleurstoffen in eetbaar voedsel ook urinekleur kunnen verven. Na intensieve inspanning kan er bloed in de urine worden aangetroffen, gewichtheffen of aerobe oefeningen kunnen dit veroorzaken. Bij trauma's waarbij nier- en urinewegen beschadigd zijn (verkeersongeval, sportblessures, enz.), kan bloed zich vermengen met de urine.
Als er bloed in de urine wordt aangetroffen, moet dit worden onderzocht en moet de oorzaak worden vastgesteld. Als er een aandoening is die behandeling vereist in termen van zowel de gezondheid van de urinewegen als de algemene gezondheid, is het belangrijk om deze tijdig te diagnosticeren en te behandelen.
Andere ziekten die bloedingen in de urine kunnen veroorzaken, kunnen we als volgt opsommen:
Cystitis:
Bloeden in de urine kan gepaard gaan met enkele urinewegaandoeningen. Bevindingen zoals een brandend gevoel tijdens het plassen, frequent urineren, 's nachts opstaan om te urineren en moeite om naar het toilet te gaan, worden meestal gezien bij ontstekingsaandoeningen. Ontstekingsziekte van de blaas (urineblaas) met bacteriën wordt cystitis genoemd en is een veel voorkomende aandoening, vooral bij vrouwen. Het kan meestal gemakkelijk worden behandeld met antibiotica. Recidieven kunnen optreden in de postmenopauzale periode en bij pas seksueel actieve vrouwen. In dergelijke gevallen zal de arts enkele maatregelen voorstellen om recidieven te voorkomen. Het toevoegen van koude rillingen, koorts en pijn in de flank aan de bovenstaande tabel zijn de tekenen dat de gebeurtenis niet langer een eenvoudige cystitis is en dat de nieren ook betrokken zijn bij de ontstekingsgebeurtenis. In dit geval moet de persoon onmiddellijk een specialist raadplegen.
Steenziekte:
Urinebloeding met hevige pijn in de onderrug, misselijkheid en braken aan de zijkant van de buik wijst meestal op steenziekte. In dit geval wordt een film gemaakt om de steenziekte te onthullen en wordt de behandeling gepland op basis van de locatie en de grootte van de steen.
Prostaatziekten:
De prostaat is een klier in het mannelijke voortplantingssysteem. In gevallen van ontsteking kunnen frequent urineren, hevige pijn in de urine, moeilijk urineren, koorts en begeleidende urinewegbloeding optreden. Met de leeftijd kan de prostaat groter worden en problemen met plassen veroorzaken, die vaak voorkomen bij mannen op gevorderde leeftijd. In dit geval kan er bloed in de urine worden gezien. Bloeden in de urine is een van de bevindingen die kunnen worden opgespoord bij prostaatkanker, de meest voorkomende kanker bij mannen.
Blaaskanker:
Als het bloeden zo hevig is dat het in de urine kan worden gezien, vooral als het bloedstolsels bevat, kan dit meestal een teken zijn van een ernstige ziekte. Zelfs als een dergelijke situatie zich één keer voordoet, mag deze nooit worden verwaarloosd. Het kan een symptoom zijn van een kwaadaardige ziekte die afkomstig is van de nieren en de urinewegen. Het belangrijkste symptoom van blaaskanker, een van de meest voorkomende kankers in ons land, is pijnloos bloed in de urine. Het is mogelijk niet continu en kan met tussenpozen terugkeren.
Wat wordt er gedaan voor de diagnose, hoe verloopt de behandeling?
Het belangrijkste element dat de arts bij de diagnose begeleidt, is het verhaal van de ziekte die hij van de patiënt zal krijgen. Hoe lang de bloeding is geweest, of er symptomen zijn die gepaard gaan met de bloeding en wat er gebeurt, indien van toepassing, zijn richtlijnen op weg naar de diagnose. De tweede belangrijke fase is het lichamelijk onderzoek van de persoon. Hierna worden laboratorium- en beeldvormende tests gebruikt. Sommige aanvullende urineonderzoeken, sommige bloedonderzoeken, echografie van de urinewegen - computertomografie of magnetische resonantiebeeldvorming (MR) kunnen indien nodig door de arts worden aangevraagd. Endoscopische procedure (cystoscopie) en biopsie, waarbij de binnenkant van de urineblaas wordt bekeken met een lichte camera, kan in sommige gevallen nodig zijn. Detectie van bloed in de urine is een bevinding, geen ziekte. Wat de oorzaak van de ziekte ook is, deze moet eerst worden gediagnosticeerd en vervolgens worden behandeld.
