Prikkelbare darm syndroom is een klinisch beeld waarin geen structurele of biochemische aandoening bekend is, die kan worden verergerd door voedsel, stress of sommige farmacologische middelen, en die zich manifesteert met klachten van buikpijn/ongemak in de buik, opgeblazen gevoel/spanning, constipatie en /of diarree die de kwaliteit van leven aanzienlijk beïnvloeden. Klachten verdwijnen over het algemeen na ontlasting.
Wat is de prevalentie van het prikkelbare darm syndroom in de gemeenschap?
Over de hele wereld heeft 10-20% van de volwassenen en adolescenten symptomen die overeenkomen met deze ziekte. In ons land werd het gevonden tussen 6,3-19,1%.
Wie krijgt het prikkelbare darm syndroom?
Het komt 3-7 keer vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
Komt het vaker voor bij mensen met overgewicht?
Hoewel in sommige onderzoeken in de literatuur is gemeld dat het vaker voorkomt bij zowel kinderen als volwassenen met overgewicht, zijn er onderzoeken die aangeven dat er geen verschil is met mensen met een normaal gewicht.
Kan het prikkelbare darm syndroom psychologisch zijn?
Het zou verkeerd zijn om het puur psychologisch te noemen. De verergering van klinische symptomen met emotionele stoornissen en stress, en de dramatisch goede respons op behandelingen met stemmingsstabilisatoren en antidepressiva suggereren echter dat psychologische factoren bijdragen aan de ziekte.
Wat zijn de oorzaken van het prikkelbare darm syndroom?
Hoewel de exacte oorzaak onbekend is, zijn enkele van de naar voren gebrachte factoren; Oorzaken zoals veranderingen in gastro-intestinale bewegingen, overdreven respons bij de gevoeligheid van viscerale pijn, verslechtering van de hersen-darmrelatie, abnormale verschillende perceptie, hormonale en omgevingsfactoren, psychosociale stoornissen.
Hoe wordt het prikkelbare darm syndroom behandeld?
Omdat de oorzaak niet precies bekend is, wordt de behandeling meestal gedaan volgens de klachten. Allereerst moet de patiënt gerustgesteld worden. Niemand sterft aan IBS en IBS wordt nooit kanker. Helaas is er tegenwoordig geen medicijn dat in alle gevallen van IBS effectief kan zijn. Er moet informatie worden gegeven over de functionele aard van de ziekte.
Zijn er voedingsmiddelen die de voorkeur verdienen of vermijden?
Specifieke voedingstherapie moet worden aanbevolen voor de patiënt, niet voor de ziekte. Zo kunnen voedingsmiddelen zoals koffie, peulvruchten, kool klachten doen toenemen. Een dieet dat rijk is aan vezels en volkoren voedsel dat het volume van de ontlasting verhoogt, verdient de voorkeur in geval van dominante constipatie. Het belangrijkste punt is dat de patiënt moet letten op het voedsel dat hem raakt of zijn klachten verergert en geadviseerd wordt om er vanaf te blijven.
Waar moeten IBS-patiënten op letten?
Veranderingen in de voeding worden gereguleerd naar gelang de klachten en regelmatige dagelijkse lichaamsbeweging is onderdeel van de behandeling. Het vermijden van stress, hobby's die de persoon emotioneel zullen verlichten, en individuele gedragsbehandelingen zijn echter belangrijk om zowel met deze ziekte om te gaan als om de kwaliteit van leven te verhogen.
Is het prikkelbare-prikkelbare-spastische darmsyndroom dezelfde ziekte?
Ja. Het zijn allemaal verschillende benamingen voor dezelfde ziekte.
Kruidenoplossingen die goed zijn voor het prikkelbare darm syndroom
- Drink 1-2 glazen muntthee per dag. Doe de verse blaadjes in je salades.
- Drink een mengsel van kamille en muntthee om de darmen te ontspannen en ontstekingen te verzachten. Als u zich erg nerveus voelt, kunt u naast deze kruiden meer kamille, hop, sint-janskruid aan uw thee toevoegen.
- Kaneel en gember zijn goed tegen buikpijn en helpen bij gasvorming. Je kunt aan bovenstaande thee geraspte verse gember en kaneel toevoegen.
- Hibiscusthee, die op een lege maag of 2 uur na de maaltijd wordt gebrouwen, helpt bij het verlichten van gas. Hibiscus heeft de voorkeur als er sprake is van constipatie.
Is er een dieet voor het prikkelbare darm syndroom?
Een low-FODMAP-dieet dat gunstig is gebleken voor prikkelbare darmaandoeningen. Het staat voor "Fermenteerbare Oligo-, Di-, Monosachariden en Polyolen". Het Turkse equivalent is fermenteerbare oligosachariden, disachariden, monosachariden en polyolen. Het low-FODMAP-protocol daarentegen is om deze saccharidetypes en polyolen met een dieet te verminderen. Met andere woorden, u moet voedsel met een hoog FODMAP-gehalte uit uw dieet verwijderen en vervangen door voedsel met een laag FODMAP-gehalte.
