Wat is anus?
Anus gebruikt in de zin van anus; Het is de externe opening aan het einde van het spijsverteringsstelsel waar de extractie plaatsvindt. Het zorgt ervoor dat de delen van de voedingsstoffen die ons lichaam niet kan gebruiken worden weggegooid. De sluitspieren regelen het openen en sluiten van de anus. Dankzij een systeem dat bestaat uit zenuwen, bloedvaten en spieren, wordt ontlasting verzameld, gecontroleerd en weggegooid om te worden afgevoerd. De mondstukken van de aambeien in dit gebied, gevuld met zachte aderen, voorkomen het ontsnappen van gassen en vloeistoffen. Bovendien kunnen, dankzij de zeer gevoelige zenuwen die zich hier bevinden, gasvormige, vaste en vloeibare ontlasting worden onderscheiden.
beperkt het sociale leven
De anus heeft een zachte en uitzetbare structuur. Deze kenmerken verslechteren echter doordat ze onder invloed van verschillende factoren beperkend worden. Zo wordt een smal en inelastisch anaal kanaal gevormd. In deze situatie; De functies van het gebied zijn beperkt, ontlasting wordt moeilijk en pijnlijk, bloedingen door ontlastingsmoeilijkheden treden op, een gevoel van vastzitten, waardoor klachten als gas- en ontlastingsincontinentie ontstaan. Door deze klachten ontstaan er beperkingen in het sociale leven van individuen.
Anusstenose kan aangeboren of verworven zijn
Anusstenose kan aangeboren zijn of later optreden. Het wordt gezien als aangeboren afwezigheid van de anus of insufficiëntie van de anus. De ontlasting van de baby is dun, strookvormig en hij valt moeilijk flauw. Laterale stuitligging; Het treedt op als gevolg van verschillende trauma's aan de anusregio of radiotherapie die op deze regio wordt toegepast. Een van de belangrijkste oorzaken van rectale stenose is echter; chirurgische ingrepen die in dat gebied worden uitgevoerd. Als een grote hoeveelheid weefsel wordt verwijderd tijdens een aambei-operatie, treedt anale stenose op. Bij het verwijderen van de hemorrhoidal packs is het absoluut noodzakelijk om normaal slijmvlies ertussen te laten. Echter, na technieken zoals bandligatie en THD die worden gebruikt bij de behandeling van aambeien, is stenose in de stuitligging niet mogelijk.
Hoe wordt rectale stenose gediagnosticeerd?
De diagnose stuitligging wordt gesteld door onderzoek van de sluitspier. Patiënten klagen dat ze moeilijke en pijnlijke ontlasting hebben. Ze geven aan dat er bloedingen zijn tijdens en na de ontlasting, dat ze hulp krijgen van de vinger om deze volledig te legen tijdens de ontlasting, en dat er vaak een gevoel van afscheiding en nattigheid in hun anus is.
Wat zijn de behandelmethoden, waar moet rekening mee worden gehouden?
De oorzaak van een stuitligging wordt meestal gezien bij onderzoek. Nadat de oorzaak van de stenose is vastgesteld, wordt de behandeling gepland. Bij de behandeling zijn de locatie van de stenose en de ernst van de stenose even belangrijk als de oorzaak van de stenose. Milde vernauwingen dicht bij de rectale huid kunnen met medicijnen worden behandeld. Chirurgische behandeling is de voorkeursmethode bij matige of ernstige rectale stricturen die geen baat hebben of zullen hebben bij medicamenteuze behandeling. Alternatieve methoden kunnen worden toegepast bij lage stuitliggingstenose. Bovendien moet de ontlasting worden verzacht. De dagelijkse vochtinname moet worden verhoogd. Dit is ook een manier om de ontlasting zacht te houden. Daarnaast moet een vezelrijk dieet worden toegepast. De inname van groenten en fruit moet belangrijk zijn.
Proctologie Specialist Op. dr. Mert Atak
