U kunt last hebben van kortademigheid veroorzaakt door angst.
Hisar Intercontinentaal Ziekenhuis Psychiatrie Specialist Dr. We spraken met Bilal Ersoy...
Het stellen van die ademhaling, die absoluut is voor de voortzetting van ons biologische bestaan, is ook de basisindicator van vitaliteit, Uzm. dr. Ersoi; ‘Het leven is de tijd tussen de eerste ademhaling en de laatste. In ons dagelijks leven zijn er tientallen uitdrukkingen over ademen, zoals stikken, diep ademhalen, je adem inhouden, je adem inhouden, je adem tevergeefs verspillen en buiten adem zijn. Net als onze hartslag, bloeddruk en stoelgang, wordt ook onze ademhaling gecontroleerd door de basis van onze hersenen (hersenstam). Onder normale omstandigheden zijn we ons niet bewust van deze functies die ons lichaam zelf uitvoert. Sommige psychische aandoeningen veroorzaken echter disfunctie of verandering in de perceptie van onze ademhaling. Een van de belangrijke symptomen van angststoornissen, die tegenwoordig het meest voorkomende cluster van psychische aandoeningen is, is kortademigheid/honger. Het woord "Anxios" betekent al "comprimeren, verstikken". Veel patiënten hebben last van niet meer zo veel kunnen ademen als voorheen, druk op hun borst en een gevoel van knopen in hun keel', zei hij.
Wat is angst?
Angst is het meest verwant aan en staat in contrast met angst. Hoewel er een bekende oorzaak van angst is, zoals examen; angst wordt gezien als een product van onderdrukte psychische conflicten. Een mengsel van angst, rusteloosheid en angst is een onaangename emotionele toestand. Hoewel angst in feite een emotionele toestand is, heeft het ook fysieke, intellectuele en gedragsaspecten. Hartkloppingen, kortademigheid, zweten, tremoren, duizeligheid, spierpijn/spanning en verwijde pupillen zijn lichamelijke symptomen. Het kan cognitief catastrofale gedachten, zorgen en obsessieve gedachten veroorzaken. Gedragssymptomen kunnen lichamelijke rusteloosheid, obsessief of repetitief gedrag, hulp zoeken of vermijden (situatie) zijn.
Beroemde paniekaanval
Paniekaanval, de meest bekende van de angststoornissen, is de intense en luidruchtige staat van angst. Onverwachte paniekaanvallen en de verwachting dat deze aanvallen zullen terugkeren zijn de belangrijkste symptomen. Emotionele, fysieke en cognitieve symptomen van angst treden op tijdens een paniekaanval. Hartkloppingen, zweten, tremoren, kortademigheid, kortademigheid, pijn op de borst, misselijkheid - buikpijn, duizeligheid - slaperigheid, gevoelloosheid, controleverlies (gek worden) of angst voor de dood kunnen optreden. Vaak behoorlijk vermoeiend en zorgwekkend, het gaat erom de angst kaal en ernstig te voelen. Soms zien mensen zichzelf en hun omgeving anders. Dit duurt meestal 10-15 minuten. Een van de belangrijke en moeilijke aspecten van paniekaanvallen is dat ze niet kunnen wennen aan aanvallen, ook al worden ze herhaald. Problemen in het leven, stressfactoren veroorzaken het begin van paniekaanvallen. Degenen die paniekaanvallen hebben, wenden zich onmiddellijk tot de dokter. Ze denken dat ze problemen hebben met het hart, de ribbenkast. Hartkloppingen en kortademigheid zijn de symptomen die patiënten het meest bang maken. Angst uit zich niet alleen bij paniekaanvallen. Ziekten zoals fibromyalgie, gastritis, nerveuze darm, migraine kunnen beginnen of verergeren door angst. Obsessief-compulsieve stoornis (obsessieve-compulsieve stoornis), morbide ziekte (hypochondrie), fobieën zijn opgenomen in het cluster Angststoornis.
Adem honger
Patiënten met een angststoornis gaan vanwege somatische klachten naar niet-psychiatrische afdelingen. Na de onderzoeken is het duidelijk dat de situatie psychologisch is. Soms zijn de symptomen niet duidelijk. Verdachte klachten zoals aanhoudende rusteloosheid, benauwdheid, niet lang op één plek kunnen blijven of een activiteit niet kunnen voortzetten worden gezien. Sommige patiënten hebben alleen last van kortademigheid, die toeneemt met rusteloosheid. Van tijd tot tijd denken ze dat ze buiten adem zijn en voelen ze de behoefte om diep adem te halen. Ze krimpen in drukte en binnenshuis. Een onvermogen om diep en bevredigend adem te halen, meer aandacht voor de ademhaling en zelf luisteren kan ook wijzen op een onderliggende angststoornis. Vaak worden stressfactoren of begeleidende psychische aandoeningen zoals depressie gedetecteerd. Als de patiënt de situatie accepteert, zal de behandeling in een kortere tijd succesvol zijn.