In een onderzoek onder 1829 mensen die antidepressiva gebruikten, leidde de melding van drugsgerelateerde bijwerkingen in meer dan de helft van de gevallen tot bezorgdheid over de vraag of deze medicijnen te veel werden voorgeschreven. Meer dan de helft van de deelnemers in de leeftijd van 18-25 jaar had een verlangen om zelfmoord te plegen, 62% had seksuele problemen en 60% had emotionele gevoelloosheid.
Andere bijwerkingen zijn; 52% voelt zich niet zichzelf, 42% vermindering van positieve emoties, 39% minder interesse in mensen en 55% introversie. Er werd echter gesteld dat 82% van de mensen met medicijnen van een depressie afkwam.
Moeten we bang zijn om antidepressiva te gebruiken?
Volgens het onderzoek is de eerste vraag die bij ons opkomt: "Moeten we bang zijn om antidepressiva te gebruiken?" Specialist klinisch psycholoog Gonca Akkaya, oprichter van Lapsus Psychology and Development Workshop, zei het volgende over het gebruik van antidepressiva; “Het gebruik van antidepressiva is slechts een van de methoden die worden gebruikt bij de behandeling van mentale problemen. Ik ben er niet voor of tegen. Er moeten volledige patiëntgebaseerde evaluaties worden gemaakt. Zoals elk medicijn hebben antidepressiva natuurlijk bijwerkingen. Wanneer een vreemde substantie het lichaam binnenkomt, kan niet worden verwacht dat de kosten nul zijn. Wat hier belangrijk is, is het belang dat wordt toegekend aan het voordeel van het medicijn ondanks de bijwerkingen. Deze beslissing wordt genomen door de specialist door de kosten te berekenen.
"Het medicijn van ongeluk en verdriet"
Hoewel het niet mogelijk is om "ongeluk en verdriet te behandelen", kan het gebruik van medicatie een solide ondersteuning bieden bij het overwinnen van ongeluk en verdriet. Mensen die grote moeite hebben met het uitvoeren van de gewone dagelijkse bezigheden hebben wat herstel nodig voordat ze kunnen werken aan het ongeluk dat ze ervaren, goede evaluaties kunnen maken door te kijken naar de situatie waarin ze zich bevinden en hun leven kunnen veranderen door inzicht te krijgen. Op dit punt biedt medicamenteuze therapie ons clinici een faciliterend terrein. De persoon die terugkomt op het punt dat hij zijn dagelijks leven kan voortzetten met antidepressiva-ondersteuning, kan op dit punt alleen een therapeutische studie ingaan en zichzelf onder ogen zien.
Depressie is een psychisch gezondheidsprobleem dat voortkomt uit de combinatie van zowel omgevings- als genetische factoren. Deze factoren combineren in elke persoon, op basis van de individuele geschiedenis van die persoon, en het resulterende beeld heeft altijd een persoonlijk karakter. Er is kritiek op behandelingen met alleen medicijnen omdat ze voor iedereen dezelfde oplossing bieden, en deze kritiek is terecht. Het is echter niet juist om de medicijnoptie bij de behandeling van depressie volledig uit te sluiten. Wat daarbij bepalend zou moeten zijn, is de individuele geschiedenis van de persoon en de ernst van de situatie waarin hij zich bevindt.
Ook dit mogen we niet vergeten. Er is een kalender van het gebruik van antidepressiva. Dit dient te worden vastgesteld door gespecialiseerde artsen die op dit gebied zijn opgeleid. Helaas zijn er veel mensen die zelf antidepressiva gaan gebruiken en dit jarenlang blijven doen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat ze naar psychiaters gaan en direct om medicijnen vragen. Het echte risico zit niet in de bijwerkingen, maar in het onbewuste drugsgebruik en de wonderbaarlijke betekenis van het medicijn.”
