“De schildklier beïnvloedt bijna alle stofwisselingsprocessen in het lichaam via de hormonen die het produceert. Schildklieraandoeningen variëren van kleine, onschadelijke struma (vergrote klier) die geen behandeling nodig heeft tot levensbedreigende kanker. De meest voorkomende schildklierproblemen hebben betrekking op een abnormale productie van schildklierhormonen. Te veel schildklierhormoon veroorzaakt een aandoening die bekend staat als hyperthyreoïdie. Onvoldoende hormoonproductie leidt tot hypothyreoïdie. Hoewel de effecten verontrustend kunnen zijn, kunnen de meeste schildklierproblemen onder controle worden gehouden met de juiste diagnose en behandeling. De behandeling van de schildklier wordt bepaald op basis van het type schildklier en de problemen die het bij mensen veroorzaakt.
Hyperthyreoïdie oorzaak en gevolgen
"Alle soorten hyperthyreoïdie worden veroorzaakt door een overproductie van schildklierhormonen, maar de aandoening kan zich op verschillende manieren voordoen. Te veel productie van schildklierhormoon leidt tot de ziekte van Graves. De knobbeltjes die zich in de schildklier ontwikkelen, beginnen schildklierhormonen af te geven, wat de chemische balans van het lichaam verstoort. Schildklierontsteking, waardoor de klier overtollige hormonen lekt, duurt meestal enkele weken, maar kan leiden tot tijdelijke hyperthyreoïdie die maanden kan aanhouden. Hoewel zeldzaam, kunnen hypofyse-storingen of kankergezwellen in de schildklier leiden tot hyperthyreoïdie.
Hypothyreoïdie oorzaak en gevolgen
“Hypothyreoïdie wordt veroorzaakt door onderproductie van schildklierhormonen. Omdat de energieproductie van uw lichaam een bepaalde hoeveelheid schildklierhormoon nodig heeft, leidt een daling van de hormoonproductie tot lagere energieniveaus. Hashimoto's auto-immune thyreoïditis is een aandoening die het schildklierweefsel van het lichaam aantast. Het weefsel sterft uiteindelijk af en stopt de hormoonproductie. De schildklier kan operatief worden verwijderd of chemisch worden vernietigd. Blootstelling aan overmatige hoeveelheden jodide kan ook hypothyreoïdie veroorzaken. Als het lange tijd onbehandeld blijft, kan hypothyreoïdie leiden tot myxoedeemoom, een zeldzame maar dodelijke aandoening die bijna hormoontherapie vereist."
Schildklierknobbeltje en kankerbehandeling
"Schildklierknobbeltjes zijn vaste of met vloeistof gevulde klonten die zich vormen in uw schildklier, een kleine klier aan de basis van uw nek net boven uw borstbeen. De overgrote meerderheid van schildklierknobbeltjes is niet ernstig en veroorzaakt geen symptomen. Schildklierkanker is uiterst zeldzaam en komt voor bij ongeveer 5% van de schildklierknobbeltjes. Er kunnen gedurende meerdere jaren een of meer schildklierknobbeltjes zijn totdat wordt vastgesteld dat ze kanker zijn. Het is vaak niet bekend dat u een schildkliernodus heeft totdat deze door medisch onderzoek is gediagnosticeerd. Sommige schildklierknobbeltjes kunnen echter groot genoeg worden om gezien te worden, waardoor slikken of ademen moeilijk wordt. Behandelingsopties zijn afhankelijk van het type schildklierknobbeltje dat u heeft."
Een operatie is niet nodig als de schildkliernodus niet kankerachtig is
"Als uit de biopsie blijkt dat u een goedaardige schildklierknobbel heeft, kan uw arts alleen voorstellen om uw toestand te controleren, wat meestal betekent dat u met regelmatige tussenpozen een lichamelijk onderzoek en schildklierfunctietests moet ondergaan. Het is ook waarschijnlijk dat u nog een biopsie krijgt als de knobbel groeit. Als een goedaardige schildklierknobbel onveranderd blijft, hoeft u mogelijk geen operatie te ondergaan. In dit geval wordt schildklierhormoontherapie toegepast. Dit houdt in dat u een goedaardige knobbel behandelt met een synthetisch type thyroxine dat u in pilvorm inneemt.
Het doel is om extra schildklierhormoon te leveren, waardoor de hypofyse wordt gesignaleerd om minder TSH te produceren, wat de groei van schildklierweefsel stimuleert. Soms kan een goedaardige knobbel ook een operatie vereisen, vooral als deze groot genoeg is om ademen of slikken moeilijk te maken. Chirurgie wordt ook overwogen voor patiënten met een groot multinodulair struma, vooral wanneer struma's de luchtwegen, slokdarm of bloedvaten belemmeren. Knobbeltjes die door biopsie als onduidelijk of verdacht zijn gediagnosticeerd, moeten operatief worden verwijderd; daarom kan het worden onderzocht op tekenen van kanker."
Niet-chirurgische behandelingstechnieken voor de schildklier
"Als de schildklierknobbel schildklierhormonen produceert, waardoor de normale hormoonproductie van uw schildklier wordt overbelast, kan hij een behandeling voor hyperthyreoïdie aanbevelen. De eerste hiervan is radioactieve jodiumtherapie. Radioactief jodium kan worden gebruikt om overfunctionerende adenomen of multinodulaire struma's te behandelen. Radioactief jodium, ingenomen in een capsule of vloeibare vorm, wordt geabsorbeerd door uw schildklier, waardoor de knobbeltjes kleiner worden en de tekenen en symptomen van hyperthyreoïdie meestal binnen 2-3 maanden verdwijnen. In sommige gevallen worden anti-schildkliermedicijnen aanbevolen om de symptomen van hyperthyreoïdie te verminderen.”
prof. dr. Yeşim Erbil zei: "Als behandeling met radioactief jodium of anti-schildkliermedicijnen geen optie is, kan chirurgische verwijdering van de schildklier nodig zijn. Behandeling van kankergezwel wordt meestal behandeld met een operatie. Het meeste schildklierweefsel wordt operatief verwijderd met behulp van een techniek die totale thyreoïdectomie wordt genoemd. Na een thyreoïdectomie heb je een levenslange behandeling met levothyroxine nodig om het lichaam van de benodigde hoeveelheden schildklierhormoon te voorzien.”
