Veel mensen die zich voortdurend ongelukkig en depressief voelen, zijn zich er niet van bewust dat ze 'dysthymie' kunnen hebben! De Oostenrijkse Sen Jorj Hospital Specialist Psycholoog Sinem Gül Şahin gaf informatie over milde en chronische depressie en dysthymie.
Dysthymie is een milde, aanhoudende depressieve stemming.
Het feit dat het niet alleen in bepaalde perioden voorkomt, maar lang aanhoudt en op een verraderlijke manier voortduurt, niet met ernstige aanvallen, zijn de factoren die het moeilijk maken om deze ziekte te diagnosticeren. Vanwege dit kenmerk worden symptomen van dysthymie vaak verkeerd begrepen als de eigen persoonlijkheidskenmerken van het individu.
Hoewel veranderingen in slaap, eetlust en gewicht die worden gezien bij personen met ernstige depressie niet prominent zijn bij dysthymische depressie, symptomen zoals niet genieten van het leven, verlies van interesse, gevoelens van ontoereikendheid en schuldgevoelens, overmatige woede, vervreemding van mensen, laag zelfbeeld, hopeloosheid en onvermogen om zich op het werk te concentreren kan worden gezien.
Naast depressieve symptomen bij kinderen kunnen prikkelbaarheid, bepaalde gedragsstoornissen en moeilijkheden in sociale vaardigheden optreden.
Om te kunnen zeggen dat een persoon een dysthyme stoornis heeft, moeten deze symptomen 2 jaar aanwezig zijn bij volwassenen en minstens een jaar bij kinderen en adolescenten. Ook als er periodes zijn waarin er geen symptomen zijn, deze duren niet langer dan 2 maanden, het depressieve proces is weer voorbij. Het feit dat de persoon gedurende deze periode van twee jaar geen ernstige depressie (een soort ernstige depressie met zeer duidelijke symptomen) heeft gehad, is voor ons een noodzakelijk criterium om te zeggen dat deze persoon een dysthyme stoornis heeft. Een persoon kan voor en na een zware depressie hebben, maar als hij binnen twee jaar zo'n ernstige depressie heeft, kunnen we niet zeggen dat de persoon een dysthyme stoornis heeft, we richten ons op een ander type depressie. Omdat, zoals we hierboven vermeldden, het belangrijkste onderscheidende kenmerk van dysthymie is dat het mild, verraderlijk en langdurig is.
Dysthymie is onderverdeeld in vroeg optredende en laat optredende. Als het begon vóór de leeftijd van 21, noemen we het dysthymie met vroege aanvang, en als het begon na de leeftijd van 21, noemen we het dysthymie met late aanvang. Studies hebben aangetoond dat de ernst van de symptomen, de neiging tot middelengebruik en de verstoringen in het leven van de persoon hoger zijn bij dysthymie met vroege aanvang dan bij late dysthymie. Bovendien komt de aanwezigheid van ernstige depressie bij naaste familieleden in de familiegeschiedenis van dysthyme met vroege aanvang ook vaker voor.
Men ziet dat zowel genetische als omgevingsfactoren effectief zijn bij de vorming van dysthymie. Zoals we hierboven vermeldden, zijn de aanwezigheid van ernstige depressie bij andere leden van het gezin, het middelengebruik van de ouders, de aanwezigheid van een persoonlijkheidsstoornis bij het individu en de trauma's die het individu ervaart, effectieve factoren bij de vorming van dysthymie. Hoewel er geen verschil is tussen de geslachten van dysthymie bij kinderen, is het bekend dat de incidentie bij volwassenen bijna 3 keer hoger is bij vrouwen dan bij mannen.
Milde en chronische symptomen bij dysthymie zorgen ervoor dat het individu denkt dat dit zijn eigen persoonlijkheidskenmerken zijn en vertragingen bij het zoeken naar behandeling door een specialist.
Wanneer niet wordt ontdekt dat een persoon dysthymie heeft en niet wordt behandeld, kan de ziekte zichzelf somatiseren. Met andere woorden, het kan zich nu fysiek manifesteren in de vorm van pijn, uitputting of een inwendige ziekte. Over het algemeen wordt de aanwezigheid van dysthymie onthuld als resultaat van onderzoeken wanneer een persoon een arts raadpleegt met dergelijke klachten. Of wanneer een persoon zich bij een specialist aanmeldt voor een andere psychische stoornis, leert hij dat hij daadwerkelijk dysthymie heeft. Het feit dat dysthymie moeilijk te ontdekken is en de kwaliteit van leven van de persoon van binnenuit vernietigt, heeft het tot een van de gevaarlijkste aandoeningen gemaakt.
Dysthymiebehandeling mag geen eenrichtingsbehandeling zijn. Alleen therapieondersteuning of alleen medicijngebruik is niet voldoende, en het kan in de toekomst een onnodig verlengde herstelperiode of het opnieuw optreden van dysthymie veroorzaken. De meest ideale behandelmethode is het nemen van geschikte medicijnen onder toezicht van een psychiater en therapeutische ondersteuning door een specialist parallel. De volharding en het geduld van de persoon met dysthyme stoornis in therapie en het juiste gebruik van medicijnen in de juiste doses zijn belangrijk voor het herstelproces.
Tijdens het behandelingsproces wordt gedetailleerde informatie over de persoon en zijn familie verkregen en worden verschillende psychologische processen bestudeerd, zoals het versterken van de verwerkingsmechanismen van de persoon met problemen, het herwinnen van eigenwaarde, het elimineren van obsessieve zorgen en de oorzaken van problemen in interpersoonlijke relaties.
We streven ernaar dat de persoon als resultaat van de behandeling zijn depressieve stemming kan overwinnen, van het leven kan genieten en de goede en slechte aspecten van het leven onder ogen kan zien, kan omgaan met de problemen in zijn sociale relaties, kwaliteitsvolle relaties met mensen kan opbouwen en zich gemakkelijker kan concentreren op de dingen die hij moet doen en doelen stellen voor zijn leven.
