Eiwitlekkage treedt meestal op als gevolg van een hoge hoeveelheid eiwit in de urine. Het resulteert in de verwijdering van een grote hoeveelheid eiwit uit de nieren van de persoon met eiwitlekkage via de urinewegen.Op dit punt wordt eiwitlekkage gedetecteerd met een urinetest. Dus, wat is eiwitlekkage? Wat zijn de symptomen van eiwitlekkage? Wat zijn de oorzaken van eiwitlekkage? Wat zijn de nadelen van eiwitlekkage Hoeveel eiwitlekkage in de urine is gevaarlijk? U vindt de antwoorden op al deze vragen over voedingsmiddelen die eiwitlekkage en eiwitlekkagechirurgie voorkomen in ons nieuws...
Wat is eiwitlekkage?
Eiwitlekkage is in tweeën verdeeld; Eiwitlekkage in de nieren en eiwitlekkage in de urine. Eiwitlekkage betekent op dit moment een verhoging van het eiwitgehalte in de urine als gevolg van eiwitlekkage uit de nieren. Deze aandoening wordt ook wel proteïnurie genoemd. Een gezond persoon heeft heel weinig eiwit in de urine, maar wanneer deze verhouding toeneemt, is er een probleem. Dit gebeurt wanneer eiwit uit de nier lekt.
Wie krijgt eiwitlekkage?
Eiwitlekkage komt meestal vaker voor bij mensen met hoge bloeddruk, diabetes en nierfunctiestoornissen. Normaal gesproken blokkeren de nieren het eiwitkanaal en laten ze het eiwit via het bloed de weefsels en organen bereiken, maar bij eiwitlekkage in de urine vermengt het eiwit in het bloed zich met de urine. Raadpleeg een specialist in deze situatie, die levensbedreigend kan zijn, en u moet een urinetest ondergaan.
Wat zijn de symptomen van eiwitlekkage?
De aanwezigheid van eiwit in de urine is een chronische ziekte, het vertoont in de vroege stadia meestal geen symptomen.
Als we de symptomen van eiwitlekkage opsommen;
- Schuimende urine
-Rugpijn en pijn waarbij de nieren zich in de buurt van de onderste ribben bevinden.
- Branderig gevoel of pijn bij het plassen.
- Zwelling van de handen, voeten, buik of gezicht.
- Bloed in de urine zien.
-Zwakheid.
-Misselijkheid.
- Kortademigheid.
-Anorexia.
-Onvermogen om zich te concentreren.
Als u een van de volgende ernstige symptomen heeft, raden we u aan onmiddellijk een specialist te raadplegen:
-Pijn en druk op de borst.
- Kortdurende mentale verwarring en bewustzijnsverlies.
- Moeite met ademhalen.
- Moeite met plassen.
- Onvermogen om te plassen.
Wat zijn de oorzaken van eiwitlekkage?
Een verhoogd eiwitgehalte in de urine is een teken van een nierinfectie of nierziekte.
De oorzaken van eiwitlekkage kunnen zijn:
Schade aan de nieren door gifstoffen zoals zware metalen of bepaalde medicijnen.
Ontsteking van de nierfilters.
- Nierinfectie.
Uitbreiding van de nier met meerdere cysten, wat een erfelijke ziekte is.
Ernstige koortsziekte, inclusief urineweginfectie.
Eiwitaggregatie van weefsels en organen.
-Hartfalen.
- Te weinig water drinken.
- Diabetes.
-Hypertensie.
-Convulsies.
-Onjuiste bloedtransfusie.
- Zwangerschapsvergiftiging.
- Ernstige bloedarmoede.
-Sommige leverziekten.
- Ureters, prostaat- of urethrastenen.
-Blootstelling aan kou.
-Emotionele stress.
- Refluxziekte.
- Blootstelling aan hitte.
-Lupus ziekte.
Doe geen inspannende oefeningen.
-Slechte hypertensie.
Hoe wordt eiwitlekkage behandeld? Naar welke dokter ga je?
Als er eiwitlekkage in de urine wordt gevonden, dient u een nefroloog te raadplegen. Uw arts zal verschillende onderzoeken bij u uitvoeren en de nodige behandeling geven op basis van de oorzaak van de aandoening. Consistent eiwit in de urine is een aandoening die moet worden behandeld. Schuimende urine, die zwelling over het hele lichaam veroorzaakt, is een van de belangrijkste symptomen van deze aandoening. Ziekten die bij ouderen worden gezien, zoals urinewegproblemen, nieraandoeningen, diabetes, malaria en hartaandoeningen, kunnen ook een hoog eiwitgehalte in de urine veroorzaken. De behandeling hangt dus voornamelijk af van de onderliggende oorzaak. De arts vindt de oorzaak van overtollig eiwit in de urine en beslist over de behandeling. Op dit moment zal het doen van voldoende lichaamsbeweging en het beperken van zout en eiwit helpen om het eiwitgehalte in de urine te verlagen, afgezien van de instructies van uw arts.
Wat zijn de nadelen van eiwitlekkage?
Eiwit is een belangrijk bestanddeel dat uit voedsel wordt gehaald en in de meeste voedingsmiddelen wordt aangetroffen. Eiwitten; Het zijn de bouwstenen voor alle lichaamsdelen, inclusief spieren, botten, haar en nagels. Eiwitten in het bloed vervullen ook enkele belangrijke functies in het lichaam. Het beschermt het lichaam tegen infecties, helpt bij de bloedstolling en houdt de hoeveelheid vloeistof die door het lichaam circuleert op peil. Als bloed door gezonde nieren stroomt, filtert het afvalproducten en verdeelt het de kwaden die het lichaam nodig heeft, zoals eiwitten, naar de noodzakelijke delen van het lichaam. Daarom, tenzij de nieren beschadigd zijn, is het grootste deel van het eiwit te groot om door de nierfilters in de urine te gaan.Wanneer de nier beschadigd is, kan de hoeveelheid eiwit in de urine toenemen en, indien niet vermeden, schade toebrengen aan het geheel. lichaam.
Hoeveel eiwitlekkage in de urine is gevaarlijk?
Eiwitlekkage in de nier wordt gedetecteerd met een urinetest. Het wordt als normaal beschouwd om in een periode van 24 uur 1-14 mg eiwit in de urine te hebben, maar waarden daarboven moeten door het laboratorium en de arts worden onderzocht.
Voedingsmiddelen die eiwitlekkage voorkomen
-Mensen met eiwitlekkage moeten zout en eiwit beperken. Mensen met een diagnose kunnen kruidenbehandelingsmethoden toepassen voor eiwitlekkage onder controle van een arts. Hiervoor kan peterseliekuur helpen om eiwitlekkage te beperken. We raden u echter aan om deze kuur niet te gebruiken zonder uw arts te raadplegen.
Afgezien hiervan is citroen zeer gunstig voor de nieren en is het een zeer nuttig voedingsmiddel in termen van het verhogen van de ph + -waarde van intra-lichaamsvloeistoffen. Volgens veel experts zou citroenconsumptie ook goed zijn bij eiwitlekkage. Onderzoek over dit onderwerp is echter nog gaande.
-Een ander voedsel is zwarte komijnolie verkregen door koude persing. Deze olie moet worden geconsumeerd door een specialist te raadplegen over het verbruik.
