Wat is de ziekte van Peyronie?
Het is een penisziekte genoemd naar de Franse chirurg die de ziekte voor het eerst beschreef. Het is een ziekte die wordt gekenmerkt door structurele veranderingen in de laag (tunica albuginea) rond de sponsachtige weefsels die zorgen voor een erectie in de penis. Als gevolg van deze structurele verandering worden stijfheid in de omhulling rond het sponsachtige weefsel en misvormingen in de penis waargenomen. Verkalking op de schede kan ook de verharding van de penis voorkomen.
Wat zijn de redenen?
Microtrauma aan de penis is de eerste oorzaak van de ziekte van Peyronie. Het forceren van de penis tijdens geslachtsgemeenschap, buigen en draaien van de penis tijdens erectie met een ongewenste beweging en harde penisbewegingen tijdens geslachtsgemeenschap vormen de basis van deze microtrauma's.
De ziekte van Peyronie kan worden gezien bij mensen met een aangeboren of verworven peniskromming als gevolg van spanning tijdens geslachtsgemeenschap. Het komt ook voor na een aantal langdurige en repetitieve houdingen tijdens geslachtsgemeenschap.
Van de systemische ziekten wordt het het vaakst gezien samen met diabetes (diabetes). Afgezien hiervan kan Peyronie worden gezien na andere systemische ziekten (zoals hypertensie, chronisch nierfalen) en geneesmiddelen die voor deze ziekten worden gebruikt. Alcohol en roken zijn andere risicofactoren.
Wat zijn de symptomen van de ziekte van Peyronie?
Kleine harde plekken op de penis die optreden tijdens de ziekte van Peyronie worden plaques van Peyronie genoemd. Aangezien deze plaques meestal het uitrekken en verharden van de penis voorkomen, veroorzaken ze voelbare stijfheid in de penis en dienovereenkomstig leiden ze tot verschillende symptomen zoals verlies van erectie, misvorming, verkorting van de penislengte en peniskromming.
De ziekte wordt vaak gezien in de leeftijdsgroep van 40-60 jaar en de ziekte kan spontaan verdwijnen zonder enige behandeling, en ondanks de behandeling kan een operatie nodig zijn.
Verschillende medicijnen worden gedurende 1 jaar vanaf het eerste optreden van de symptomen van de ziekte in de behandeling geprobeerd. Het is belangrijk om dit 1-jarige traject goed te volgen en te beheersen.
Hoe wordt de diagnose Peyronie gesteld?
De diagnose van de ziekte van Peyronie wordt gesteld aan de hand van de anamnese van de patiënt. De meest voorkomende klachten zijn penisstijfheid, pijn, erectiestoornissen, verkorting, kromming, moeilijkheden bij geslachtsgemeenschap en pijn in de penis tijdens geslachtsgemeenschap. Het aantal, de locatie en de afmetingen van de plaques worden bepaald door handmatig onderzoek van de door de patiënt beschreven plaques. Indien nodig wordt peniskleuren Doppler-echografie gebruikt. In zeldzame gevallen is een MRI vereist.
Hoe wordt Peyronie behandeld?
In de eerste periode van 1 jaar waarin de symptomen van de ziekte beginnen, wordt geprobeerd de ziekte onder controle te krijgen met medicamenteuze behandelingen zoals vitamine E, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, tamoxifen en colchicine. Medicatie kan in de plaque van Peyronie worden geïnjecteerd. Met deze medicijnen is het de bedoeling om de hardheid op te lossen. Medicijnen die op het oppervlak van de penis worden aangebracht, kunnen ook worden gebruikt.
Chirurgische behandeling bij de ziekte van Peyronie
Chirurgische behandelingen worden toegepast om de kromming van de penis te corrigeren. Veel chirurgische technieken zijn met succes toegepast om kortheid, kromming of verschillende misvormingen als gevolg van penismisvorming te corrigeren.
Penisprothesen kunnen worden toegepast om zowel de kromming te corrigeren als stijfheid te bieden bij patiënten met ernstige erectiestoornissen met Peyronie's.
prof. dr. Omer Faruk Karatas
