Medipol Ziekenhuis Gynaecologie en Verloskunde Specialist Prof. dr. C. Gürkan Zorlu zei dat niet alle bloedingen een menstruatiebloeding zijn: "Hoewel 20 ml normaal is voor een persoon, duidt 60 ml bloeding in feite op 3 keer meer bloeden. Hoewel het binnen de normale grenzen lijkt te liggen, mag een dergelijke situatie niet als normaal worden beschouwd. Anders dan dat, zijn het eigenlijk 'abnormale baarmoederbloedingen' en er zit zeker een hormonale of anatomische pathologie onder.
Istanbul Medipol Ziekenhuis Gynaecologie en Verloskunde Specialist Prof. dr. C. Gürkan Zorlu zei dat een normale menstruatiebloeding wordt gedefinieerd als een bloeding die elke 21 tot 35 dagen optreedt, minder dan zeven dagen duurt en in totaal minder dan 80 ml bevat, terwijl abnormale bloeding onregelmatige menstruatiebloeding of langdurige bloeding is die niet stoppen zonder reden..
Zorlu verklaarde dat het gepast zou zijn om de menstruatiecyclus bij vrouwen te kennen terwijl hij sprak over abnormale vaginale bloedingen, en verklaarde dat elke vaginale bloeding die menstruele bloeding wordt genoemd, in feite een symptoom is van een regelmatige hormonale cyclus. "Echte menstruatiebloedingen zijn regelmatige bloedingen na de eisprong," zei Zorlu.
Herinnerend dat iedereen zijn eigen normale niveau heeft en dat er verschillen tussen mensen kunnen zijn, vervolgde Zorlu: "Dus, terwijl 20 ml normaal is voor een persoon, geeft 60 ml bloeding eigenlijk 3 keer meer bloeding aan, maar voor ons lijkt het binnen het normale bereik. Een dergelijke situatie mag niet als normaal worden beschouwd. Anders dan dat, zijn het eigenlijk 'abnormale baarmoederbloedingen' en zit er zeker een hormonale of anatomische pathologie onder. Dus niet alle bloedingen zijn menstruatiebloedingen. Een ovulatie moet voorafgaan aan elke normale menstruatiebloeding. Met andere woorden, de voortplanting begint met de eisprong, niet met de menstruatie. Voor elke menstruatie is er een eisprong.”
Medipol Ziekenhuis Gynaecologie en Verloskunde Specialist Prof. dr. C. Gürkan Zorlu beantwoordde de veelgestelde vragen over abnormale bloedingen:
Wat zijn de bloedingen als gevolg van moeilijke disfunctie?
Disfunctie of afwijking in functies komt voor de geest van de naam "disfunctionele baarmoederbloeding". Daarom zijn deze bloedingen een term die bloedingsstoornissen van het intra-uteriene weefsel (endometrium) uitdrukt als gevolg van anovulatie, dat wil zeggen als gevolg van niet-ovulatie, zonder enige pathologie. De termen "abnormale baarmoederbloeding" en "disfunctionele baarmoederbloeding" worden door elkaar gebruikt. Omdat het noodzakelijk is om pathologieën te onderscheiden die afkomstig zijn van de baarmoederhals (baarmoederhals), baarmoeder of eileiders, waaronder zwangerschapsproblemen, tumoren of infecties.
Wat zijn de nadelen van disfunctioneel bloeden?
Aangezien disfunctionele bloedingen anovulatoir zijn, kunnen eieren die niet uitkomen cystisch worden en kunnen er problemen ontstaan. De cyste kan scheuren of eromheen draaien. Ze kunnen hevige en hevige pijnen hebben. Houd er rekening mee dat het soms een bloeding in de cyste (hemorragische cyste) of een bloeding in de buik kan veroorzaken en problemen kan veroorzaken. In gevallen waarin de ovulatie vaak wordt onderbroken, kan de ontwikkeling van kwaadaardige ziekten ook optreden bij de langdurige voortzetting van het vergrotende effect van het oestrogene effect, dat wil zeggen het vergrotende effect van het oestrogeen dat niet wordt bereikt met progesteron, op het weefsel in de baarmoeder, afgezien van de herhaalde vorming van functionele cysten. Een dergelijke langdurige anovulatie komt vaker voor bij patiënten met polycysteus ovariumsyndroom. Onregelmatige menstruatie- of amenorroe-perioden die bij deze patiënten worden waargenomen, vormen een risico en moeten worden beantwoord met progesteron. Als deze patiënten dicht bij de menopauze zijn, zou het aangewezen zijn om een biopsie te nemen. Bij jonge patiënten die een baby willen, moet het onvruchtbaarheidsprobleem worden opgelost met ovulatiemiddelen.
Hoe om te gaan met onregelmatig bloedverlies tijdens de puberteit?
Het eerste dat in je opkomt tijdens de adolescentie zou moeten zijn dat de menstruatiecyclus niet is geregeld en dat de eisprong onvolledig is. Omdat anovulatie optreedt met een snelheid van 60-90% in 2 jaar na de eerste menstruatie. Aan het einde van het 5e jaar daalt dit percentage echter tot ongeveer 20-30%. Dit is vaak het gevolg van een tekort aan de nieuw rijpende bovenste hersencentra. Bovendien moet er rekening mee worden gehouden dat er mogelijk andere systemische ziekten of hormonale stoornissen zijn. Natuurlijk is niet alle bloeding te wijten aan het uitblijven van een eisprong. Sommigen hebben het bij patiënten die tijdens de eisprong een lichte bloeding hebben. Dit wordt een "mittel-schmerz" genoemd en soms wordt er een lichte pijn aan toegevoegd. Ook kunnen sommige vrouwen spotten vóór de menstruatie hebben en dit mag niet als menstruatie worden beschouwd, het moet als normaal worden beschouwd.
Wat kan er anders gebeuren dan disfunctioneren?
Tumoren, vaginale trauma's, vreemde lichamen, bloedingen als gevolg van infectieuze veranderingen moeten worden onderscheiden in de tienerjaren wanneer de eerste menstruatie begint, en volgens deze moeten ovulatiestoornis en disfunctionele bloeding worden genoemd. Op gevorderde leeftijd moet een gevorderde verdikking van het intra-uteriene weefsel (hyperplasie), poliepen en vaak vleesbomen worden overwogen, en bij afwezigheid hiervan moet bloeding als gevolg van anovulatie worden overwogen. Hoewel zeldzaam, moeten tumoren in gedachten worden gehouden, omdat het missen van een dergelijke gebeurtenis catastrofale gevolgen zal hebben. Disfunctionele bloeding treedt niet op na de menopauze, wanneer de menstruatie volledig is gestopt, omdat functies al zijn gestopt. Als in deze periode vaak hormoonvervanging wordt uitgevoerd, kunnen hieraan gerelateerde bloedingen, bloedingen als gevolg van weefselzwakte (atrofie) of tumoren optreden.
Wat komt er nog meer in je op?
Bij het onderzoeken van hormonen moeten de schildklierfuncties worden geëvalueerd en als er een stoornis is, moet deze worden gecorrigeerd. Dit gebeurt vaak bij patiënten met hypothyreoïdie, maar soms kan het zelfs bij milde aandoeningen voorkomen. Prolactinomen of andere hypofyseadenomen verstoren ook de hormonale balans en veroorzaken anovulatie. Daarnaast kunnen er minder of zeer korte of langdurige bloedingen zijn bij infecties. In gevallen van endometriose kunnen overmatige menstruatiebloedingen of premenstruele spotting optreden. In intra-uteriene apparaten, als het geen progesteron-bevattende typen zijn, kan de hoeveelheid menstruatie toenemen en kan er pijn zijn als gevolg van weeën. Er is gemeld dat onregelmatige menstruatie ook wordt gemeld na buisligatie-operaties, maar het komt niet vaak voor.
Wat wordt er gedaan in de behandeling?
Elke vorm van bloeding wordt voornamelijk gestopt door hormonale manipulatie. Soms kan het nodig zijn om vooraf een monster te nemen, dit doen we vaak boven de 40 jaar of wanneer we een pathologie verwachten. Daarnaast zou het aangewezen zijn om vast te stellen in hoeverre het bloedverlies en hoeveel ondersteuning de patiënt nodig heeft en daarbij ondersteuning te bieden. Als abnormale bloeding het gevolg is van een ovulatieprobleem, wordt de bloeding gereguleerd en wordt de eisprong onmiddellijk bereikt, maar als er geen babywens is, worden reguliere anticonceptiepillen gebruikt of worden regulerende oestrogeen- en opeenvolgende progesteronpreparaten gegeven. Daarnaast kunnen intra-uteriene systemen worden gebruikt. Ze bevatten progesteron. We gebruiken het meestal in gevallen waarin het intra-uteriene weefsel dikker wordt als gevolg van niet-ovulatie, en we geven er ook de voorkeur aan bij patiënten die dicht bij de menopauze zijn. Met deze behandeling worden de effecten van oestrogeen in de baarmoeder omgekeerd. Bij jongeren en adolescenten wordt de patiënt soms in een tijdelijke menopauze gebracht vanwege bloedings- en stollingsproblemen. Dit kan ook de voorkeur hebben in het geval van onregelmatigheden die kunnen optreden bij patiënten die chemotherapie krijgen.
Is een chirurgische ingreep nodig?
Afgezien van al deze, kan chirurgische behandeling worden gekozen bij patiënten die hun gezin hebben voltooid en niet van plan zijn te bevallen. Als het gedetecteerde probleem bovendien een operatie vereist, moet dit eerst de voorkeur hebben. Hier geven we over het algemeen de voorkeur aan endoscopische methoden. Het wordt vaak hysteroscopisch uitgevoerd om pathologie zoals myoma of poliep in de baarmoeder te verwijderen of om het bloedende weefsel volledig disfunctioneel te maken. Soms is laparoscopische verwijdering van de baarmoeder nodig als laatste redmiddel.
