Zich zorgen maken; Het is een natuurlijke staat van emotie die op natuurlijke wijze wordt gevoeld bij gebeurtenissen die het menselijk leven bedreigen en die voorzorgsmaatregelen biedt om te beschermen tegen gevaren, wat erg belangrijk is voor het voortbestaan van de mens. Hoewel het verontrustend is, hangt angst af van de activering van het alarmsysteem in ons lichaam. Dit is erg waardevol bij het beschermen van jezelf.
In het dagelijks leven kan iedereen zich wel eens angstig voelen. Het hebben van dringende taken die in beperkte tijd moeten worden voltooid, vastzitten in het verkeer op weg naar een belangrijke afspraak die moet worden gemaakt, plotseling een hard geluid horen terwijl u in een rustige omgeving zit, of het ervaren van relatieproblemen kunnen allemaal voorbeelden zijn van angstopwekkende situaties in het dagelijks leven.
Het is normaal om in dergelijke gevallen angst te voelen en het heeft als functie de persoon aan te passen aan de externe omgeving, te stimuleren en te activeren tegen gevaren. Ieders perceptie van gebeurtenissen is anders. Om deze reden kan angst variëren van zeer mild tot paniek. Angststoornissen kunnen worden genoemd wanneer de angst uit de hand loopt en een niveau bereikt dat zeer intens is en de functionaliteit van de persoon verstoort.
Angst stoornissen
Het belangrijkste kenmerk van angststoornissen is dat de persoon zich constant nerveus, gespannen, rusteloos en verdrietig voelt zonder reden en op een manier die hij in het dagelijks leven niet kan voorkomen. Deze gevoelens gaan gepaard met lichamelijke symptomen zoals hartkloppingen, zweten, trillen, hoge bloeddruk, snelle ademhaling, spierspanning, ademhalingsmoeilijkheden, gevoel van verstikking, misselijkheid. Bovendien, verlies van controle, het gevoel dat er elk moment iets ergs kan gebeuren, slaapstoornissen worden ervaren. Het meest opvallende kenmerk bij de diagnose van een angststoornis is dat de intensiteit van de angst het dagelijks leven van de persoon beïnvloedt en moeilijkheden veroorzaakt in professionele en interpersoonlijke relaties. Dit kenmerk onderscheidt angststoornissen van normale angst.
Angststoornissen beïnvloeden iemands gevoelens, gedachten en gedrag, en indien onbehandeld, kunnen ze leiden tot aanzienlijke problemen in sociale, professionele en interpersoonlijke relaties.
Angststoornissen komen meestal voor tijdens de adolescentie en veroorzaken veel levensgebeurtenissen. Angststoornissen komen vrij vaak voor in de samenleving en het percentage angststoornissen gedurende het hele leven is ongeveer 25%. Angststoornissen komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
Angststoornissen zijn een diagnostische groep die veel stoornissen omvat, elk met zijn eigen kenmerken, en het meest voorkomende kenmerk van allemaal is hoge angst. Deze groep omvat gegeneraliseerde angststoornis, paniekstoornis, agorafobie, specifieke fobieën, sociale fobie, obsessief-compulsieve stoornis, posttraumatische stressstoornis en acute stressstoornis.
Veelvoorkomende angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis is overmatige zorgen, angst en bezorgdheid over gewone dagelijkse gebeurtenissen. Ze hebben waanideeën dat hen of hun dierbaren iets ergs zal overkomen. De intensiteit en frequentie van de angst is niet afgestemd op de impact van de gevreesde gebeurtenis. Typische kenmerken van deze onrealistische en onbeheersbare toestand zijn rusteloosheid, concentratieproblemen, slaapstoornissen, vermoeidheid en prikkelbaarheid.
Het belangrijkste mentale proces bij gegeneraliseerde angststoornissen is het gevoel van gebrek aan controle over de omgeving. De geest van de persoon wordt voortdurend in beslag genomen door de gevaren die kunnen voortvloeien uit gebeurtenissen die hij niet onder controle heeft. Het volgt voortdurend de prikkels die een potentieel gevaar kunnen vormen en negeert de prikkels die geen gevaar vormen. Deze mentaliteit is automatisch bij mensen met angststoornissen.
Mensen zijn zich er misschien van bewust dat de angst die ze ervaren niet realistisch is, maar ze kunnen de angst die ze ervaren niet voorkomen. Soms geven ze niet toe dat hun angst overdreven en ongegrond is. Omdat mensen voortdurend en intens angstgerelateerde lichamelijke klachten ervaren, veroorzaken deze lichamelijke klachten lichamelijke ziekteangst bij mensen. Deze situatie vergroot de angst en zorgt ervoor dat mensen een arts raadplegen om redenen zoals hart-, maag-, hoofd-, nek- en schouderpijn.
De prevalentie van gegeneraliseerde angststoornis in de gemeenschap is vrij hoog. De incidentie is hoger bij vrouwen dan bij mannen.
Paniekstoornis
Het belangrijkste kenmerk van paniekstoornis is de aanwezigheid van plotselinge, onverwachte en terugkerende zeer ernstige paniekaanvallen. Paniekaanval is een gevoel van intense angst en angst, dat niet constant is, maar van tijd tot tijd wordt ervaren en binnen enkele minuten het hoogste niveau bereikt, vergezeld van verschillende fysieke en emotionele symptomen en een gevoel van dreigend gevaar.
Hartkloppingen, zweten, trillen, hoge hartslag, verstikkingsgevoel, pijn op de borst, misselijkheid, duizeligheid, flauwvallen, gevoelloosheid, opvliegers, derealisatie (vervreemding, onwerkelijk gevoel), depersonalisatie (vervreemding van het eigen lichaam, gevoel van buitenaf kijken) , symptomen zoals controleverlies, angst om gek te worden en het gevoel te hebben dat u dood gaat. Ten minste vier van deze symptomen bestaan naast elkaar en verschijnen plotseling, op onverwachte plaatsen. Deze aanvallen kunnen 5-10 minuten tot enkele uren duren.
Mensen met een paniekstoornis zijn bang dat ze weer paniekaanvallen krijgen, maken zich constant zorgen over de ernst en gevolgen van de aanvallen en vertonen significante gedragsveranderingen om deze aanvallen niet meer te ervaren. Paniekaanvallen kunnen wijzen op het vermijden van plaatsen en situaties waarin ze leven. Dit is de reden waarom sommige mensen met paniekaanvallen bang zijn om naar buiten te gaan. agorafobie kan gebeuren.
Agorafobie
Agorafobie is het vermijden van plaatsen waar het moeilijk kan zijn om te ontsnappen/hulp te krijgen in tijden van gevaar of plaatsen waar ze zich schamen. Agorafobie is de meest voorkomende angststoornis.
Mensen met agorafobie vermijden doorgaans drukte, autorijden, snelwegen en hoge plaatsen zoals liften, bussen, vliegtuigen, markten en winkelcentra. Deze mensen mogen het huis misschien helemaal niet uit, of ze gaan alleen uit met mensen die ze vertrouwen. Hoewel het meestal samen met paniekaanvallen wordt gezien, kan agorafobie ook alleen worden gezien.
Sommige mensen die terugkerende paniekaanvallen hebben, beginnen weg te blijven van de plaatsen waar ze deze aanvallen hadden. Deze situatie paniekstoornis met agorafobie wordt genoemd.
Specifieke fobie
Specifieke fobie is een intense en aanhoudende angst voor een bepaald object of een bepaalde situatie en het vermijden van deze situaties of objecten. Zolang de persoon weg is van het fobische object of de fobische situatie, is er geen probleem. Wanneer hij wordt blootgesteld aan het object of de situatie waar hij bang voor is, voelt hij ernstige angst en ervaart hij angst die de vorm aanneemt van een paniekaanval.
De meest voorkomende fobieën zijn hoogtes, binnenshuis, vliegen, bloed zien, verwondingen, naalden en fobieën bij dieren zoals katten, honden, spinnen en slangen. Deze angsten zijn zo intens bij mensen dat ze een irrationele poging doen om deze objecten en situaties te vermijden. Ze kunnen bijvoorbeeld vermijden om nooit een injectie te krijgen of zelfs maar naar de dokter te gaan, zelfs niet bij ernstige aandoeningen, omdat ze bang zijn om een injectie te krijgen.
Sociale angst
Mensen met een sociale fobie hebben een irrationele, buitensporige, koppige angst om vernederd of beschaamd te worden in sociale situaties of situaties die prestatie vereisen (zoals het geven van een seminar, het houden van een toespraak) en vermijden deze situaties. Ze zijn bang dat ze zich zullen schamen of vernederd zullen worden, en ze geloven dat ze voortdurend fouten zullen maken en niet goed zullen presteren. Om met deze situatie om te gaan, proberen ze alles perfect en perfect te doen. Om deze reden beperken ze hun gedrag in sociale omgevingen of vermijden ze om sociale omgevingen te betreden.
In situaties die vereisen dat je in een sociale omgeving bent en moet presteren, treedt er een plotselinge angstreactie op en deze angst kan de vorm hebben van paniekaanvallen. Over het algemeen voelen sociale fobieën het verlangen om weg te komen van de omgeving, in de overtuiging dat deze angst en fysieke symptomen door andere mensen zullen worden opgemerkt en vernederd. . Als gevolg hiervan worden het werk, de school en de sociale activiteiten van de persoon negatief beïnvloed, waardoor problemen op deze gebieden ontstaan.
Sociale fobie komt meestal voor in situaties zoals spreken in het openbaar, het bijwonen van een feest, het ontmoeten van nieuwe mensen, het ontmoeten/spreken met het andere geslacht, praten met mensen met een hoge status zoals de baas, praten aan de telefoon, bekeken worden door andere mensen terwijl werk doen (eten, schrijven, enz.).
Sociale fobie begint meestal in de adolescentie en komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
Obsessief-compulsieve stoornis
Obsessie betekent obsessie. Obsessies zijn koppige gedachten en impulsen die door de persoon als zinloos worden ervaren, onvrijwillig worden herhaald en niet uit de geest kunnen worden verwijderd, en die de persoon ernstig storen. Ze proberen deze gedachten en impulsen te neutraliseren met andere zich herhalende gedachten en gedragingen om ze uit hun hoofd te krijgen, ze te negeren en er vanaf te komen. Deze zich herhalende gedachten en gedragingen worden dwanghandelingen genoemd.
Compulsies zijn repetitieve gedragingen of mentale bezigheden die mensen ontwikkelen als reactie op repetitieve obsessies. Het doel van dwanghandelingen is om het gevoel van onbehagen te doorstaan en angstaanjagende gebeurtenissen te voorkomen. Het verband tussen de gebeurtenis/situatie die ze proberen te voorkomen of door te laten is echter niet realistisch. Mensen herhalen bepaald gedrag, ook al vinden ze dat overdreven of onredelijk.Heb ik bijvoorbeeld de deur op slot gedaan nadat ik het huis verliet? Ze voelen zich gedwongen om onrealistische, repetitieve maatregelen te nemen, zoals de deur steeds opnieuw controleren, of tellen om te voorkomen dat er iets ergs met hun kind gebeurt. De meest voorkomende dwanghandelingen zijn schoonmaken, controleren en repetitieve bewegingen.
Mensen met een obsessief-compulsieve stoornis schamen zich er vaak voor in deze situatie te verkeren en proberen dit te verbergen. Het is gebruikelijk in de samenleving, de incidentie is gelijk bij mannen en vrouwen. De gemiddelde leeftijd bij het begin is tussen de 18-30. Bij mannen kan het echter eerder beginnen dan bij vrouwen. Het kan echter ook worden gezien bij ouderen en kinderen.
Post-traumatische stress-stoornis
Deze aandoening is een langdurig probleem dat optreedt nadat de persoon is blootgesteld aan of getuige is geweest van een traumatische gebeurtenis zoals aanranding, marteling, overlijden, verkeersongevallen of natuurrampen. Na zulke intense stressvolle situaties blijven mensen de angst, hulpeloosheid en afschuw voelen die ze al heel lang ervaren.
Mensen met een posttraumatische stressstoornis ervaren intense angst en vermijden prikkels die hen aan het trauma herinneren, evenals aanhoudend herhaalde flashbacks van de traumatische gebeurtenis. Symptomen zoals niet-reageren, trage respons en apathie kunnen ook voorkomen. Ze vermijden met klem elk gesprek of elke gebeurtenis die hen aan de traumatische gebeurtenis kan herinneren.
WAT ZIJN DE OORZAKEN VAN ANGSTSTOORNISSEN?
Het is bekend dat meerdere factoren effectief kunnen zijn bij het ontstaan van angststoornissen. Er kunnen veel factoren zijn, zoals persoonlijkheidskenmerken, genetische structuur, leren, recente stress. Soms kunnen slechts één of meer van deze samenkomen en een rol spelen bij het ontstaan van angststoornissen.
De oorzaak van elke angststoornis kan anders zijn en in sommige gevallen is het misschien niet gemakkelijk om de oorzaak te vinden.
genetisch
Erfelijke kenmerken kunnen effectief zijn bij angststoornissen. Het risico op angststoornissen neemt toe bij mensen met een familiegeschiedenis van angststoornis of een psychische stoornis. Angststoornissen komen vaker voor bij mensen die angstig, depressief, kritisch zijn, hoge verwachtingen hebben, het kind niet toestaan zich uit te drukken en opgroeien in onderdrukkende gezinnen.
Persoonlijkheid
Personen met bepaalde persoonlijkheidskenmerken zijn vatbaarder voor angststoornissen. Mensen die opgewonden, boos, teruggetrokken, verlegen, emotioneel en gevoelig worden, lopen een groter risico op een angststoornis.
Aan het leren
Sommige mensen ontwikkelen een bepaalde reactie op zorgwekkende, angstaanjagende of irritante gebeurtenissen/situaties. Later kunnen ze angst voelen door dezelfde reactie te vertonen bij soortgelijke gebeurtenissen of situaties. Een persoon die bijvoorbeeld is aangevallen door een zwerfhond, kan tekenen van extreme angst, angst en vermijding vertonen, zelfs wanneer hij wordt geconfronteerd met een tamme hond.
Stressvolle levensgebeurtenissen
Als gevolg van stressvolle levensgebeurtenissen die mensen de een na de ander meemaken, neemt het risico op het ervaren van angststoornissen toe. Stress in het leven, zoals financiële moeilijkheden, gezondheidsproblemen, overmatige verantwoordelijkheid, angstgeschiedenis, frequente stress, verliezen, onvoldoende sociale steun zijn ook risicofactoren bij het ontwikkelen van angststoornissen.
BEHANDELINGEN VAN ANGSTSTOORNISSEN
Angststoornissen zijn een probleem dat kan worden overwonnen door hulp te krijgen van professionals in de geestelijke gezondheidszorg, zoals klinisch psychologen en psychiaters.
Cognitieve gedragstherapieën en medicamenteuze behandelingen worden gebruikt bij de behandeling van angststoornissen.
Met name cognitieve gedragstherapieën zijn zeer effectief bij de behandeling van angststoornissen. Therapieën leren de persoon vaak om hun gevoelens, gedachten en gedragingen te begrijpen en om angst te beheersen, naast het behandelen van angststoornissen.
In cognitieve gedragstherapieën wordt mensen geleerd om hun ongewenste gedrag te beëindigen door technieken te gebruiken zoals exposure, systematische desensibilisatie en om zichzelf te ontspannen met ademhalings- en ontspanningsoefeningen. Door hun gedachten te onderzoeken en te herstructureren, ontwikkelen individuen bovendien zowel nieuwe manieren van denken over hun angsten als manieren om effectiever met hun angsten om te gaan.
Drugsgebruik neemt een zeer belangrijke plaats in bij de behandeling van angststoornissen. Medicijnen verlichten de symptomen van angst aanzienlijk. Medicamenteuze behandelingen alleen zijn echter niet voldoende. Langdurig gebruik van deze medicijnen kan slechts tijdelijk worden gebruikt, omdat ze verschillende risico's met zich meebrengen, zoals verslaving. Om deze reden moet psychotherapie zeker worden genomen en moeten de gedachten die een angststoornis veroorzaken opnieuw worden overwogen, zodat de persoon functioneler wordt. Herstructurering van gedachten vermindert de kans op herhaling van deze ziekte en stelt de persoon in staat om een gezondere manier van denken te hebben.
GEVOELENS ZOALS ANGST EN ANGST TEGEN LEVENSDRIJVENDE GEBEURTENISSEN ZIJN NATUURLIJK. ALS DEZE ANGST EN ANGST ECHTER NIET IN UW CONTROLE ZIJN EN UW LEVEN NEGATIEF BENVLOEDEN, KUNT U DIT PROBLEEM OVERWINNEN EN UW KWALITEIT VAN LEVEN BESCHERMEN DOOR HULP TE KRIJGEN VAN EEN PSYCHOLOOG OF PSYCHIATRISCHE SPECIALIST.
exp. Psycholoog Nilgün HASAN DEREKOY
doctorsite.com
