Het woord misofonie is letterlijk een vorm van 'haat tegen geluid', een laag niveau van afkeer van geluid. Men denkt dat het een neurologische aandoening is die wordt veroorzaakt door bepaalde geluiden, hard of zacht, die worden gekenmerkt door negatieve ervaringen. Deze term is bedacht door de Amerikaanse neurologen Pawel Jastreboff en Margaret Jastreboff. Het wordt vaak gebruikt in plaats van de term selectieve geluidsgevoeligheid.
WAT ZIJN DE SYMPTOMEN VAN MISOFONIE?
Gewone geluiden zoals nagels knippen, tanden poetsen, eten, ademen, snuiven, praten, niezen, geeuwen, lopen, kauwgom kauwen, lachen, snurken, fluiten, het geluid van televisie of hoesten zijn de geluiden waar mensen met misofonie het meest last van hebben , zelfs boos. Sommige worden ook beïnvloed door visuele prikkels die vanuit de ooghoek waarneembaar zijn, zoals voet- en lichaamsbewegingen. Intens angst- en vermijdingsgedrag kan zich ontwikkelen, wat leidt tot een afname van de gezelligheid. Anderen voelen zich misschien gedwongen om het visuele of auditieve gedrag dat ze zien te imiteren.
MISOFONIE BEHANDELING
Als de kwaliteit van leven van de persoon door zijn ziekte afneemt, moet hij psychologische behandeling krijgen. Tijdens de behandeling moet de oorzaak van deze ziekte worden bepaald. Het is noodzakelijk om hulp te zoeken bij een specialist. Therapie is een behandeloptie om hierbij te helpen.
