Mersin University Faculteit Visserij Faculteitslid Assoc. Dr. Bedii Cicik zei in zijn verklaring dat de snelle toename van de menselijke bevolking, industriële ontwikkeling en moderne landbouwpraktijken ervoor zorgden dat de watervervuiling gevaarlijke niveaus bereikte. Cicik stelde dat de toename van de vervuiling het natuurlijke ecosysteemevenwicht verstoort, exotische (migrerende) soorten druk uitoefenen op endemische (lokale) soorten en een afname van de biologische diversiteit veroorzaken, en stelde dat deze situatie zo snel mogelijk moet worden voorkomen, zodat het leidt niet tot ongewenste gevolgen.
Cicik legde uit dat zee-egels tot de ongewervelde componenten van het mariene ecosysteem behoren en dat ze verspreid zijn in delen van de kust tot een diepte van 5000 meter, en merkte op dat deze soort tot 450 miljoen jaar geleden leefde in fossiele studies. Bewerend dat deze wezens extreem gevoelig zijn voor vervuiling,
Cicik zei: "Zee-egels, waarvan er twee veel voorkomen in de baaien van de Middellandse Zee, zijn de afgelopen jaren gebruikt als een 'biotest wezen' in onderzoeken naar verontreinigingsdetectie. Zee-egels worden in ons land niet genoeg geëvalueerd en worden gezien als een ongewenste soort door vakantiegangers aan de kust. De meeste daarvan zijn indicatoren van organische vervuiling in het milieu, en zee-egels zijn indicatoren van reinheid."
Cicik wees erop dat het genoom van de zee-egel grotendeels overlapt met de menselijke chromosomen in recente studies, zei Cicik: "Dit betekent dat het kan worden beschouwd als een belangrijke hulpbron bij het onderzoeken van problemen met betrekking tot het immuunsysteem bij mensen. Veel onbekende kenmerken van zee-egels zijn een indicatie van hoe belangrijk levende wezens zijn."
Cicik verklaarde dat de soorten "Paracentrotus lividus" en "Arbacia lixula" wijdverbreid zijn in ons land en dat is vastgesteld dat hun aantal de afgelopen jaren is toegenomen, merkte Cicik op dat er zich ontwikkelingen in deze richting hebben voorgedaan in de Middellandse Zee en vooral in de maagdelijke baaien van Mersin.
VOEDSEL
Cicik verklaarde dat de zee-egel, die in Turkije niet erg bekend is in termen van zowel zijn economische als voedingswaarde, zijn plaats op de tafels vindt als een populair voedselproduct in het Verre Oosten en Europese landen met zijn afrodisiacumfunctie.
Cicik verklaarde dat de consumptie van zee-egels zeer gebruikelijk is in Japan, Frankrijk, Griekenland, Italië, Chili en de landen van het Verre Oosten, en verklaarde dat er in ons land geen dergelijke gewoonte bestaat, omdat de hoge voedingswaarde ervan niet voldoende wordt begrepen. Uitleggend dat er geen levend wezen in de natuur is dat geen functie heeft, zei Cicik:
Hij vervolgde: "De biologische kenmerken van de soorten en zee-egels die in de categorie visserij vallen die in ons land niet worden geëvalueerd, moeten goed bekend zijn. Onderzoek naar visserijverwerkings- en kweektechnieken zal een effectiever gebruik van natuurlijke hulpbronnen ten goede komen en het beheersen van de biologische diversiteit van onze territoriale wateren.
Men denkt dat inspanningen om te beschermen en te beschermen
