Haaruitval is een aandoening die over het algemeen wordt gezien als haaruitval. Het gebeurt echter niet alleen op onze hoofdhuid. Het geleidelijke verlies van haar of haar, alopecia genaamd, kan ook in andere delen van het lichaam voorkomen.
Haar of haaruitval kan om esthetische redenen zorgwekkend zijn, maar ook om erop te wijzen dat er problemen zijn in het lichaam. Problemen die lichaamshaarverlies veroorzaken, zijn meestal te behandelen. Hiervoor kunnen medische of psychologische behandelingen worden toegepast.
Telogeeneffluvium
Een aandoening die telogeneffluvium wordt genoemd, kan haarverlies en haarverlies op het lichaam veroorzaken. Telogeneffluvium treedt meestal op wanneer het lichaam een of ander fysiek of emotioneel trauma heeft opgelopen. Voorbeelden hiervan zijn het overlijden van een familielid, een zeer ernstige ziekte, tekorten aan voedingsstoffen, een operatie of plotseling gewichtsverlies. De schok die het lichaam ervaart, zorgt ervoor dat de haarzakjes eerder dan normaal, dat wil zeggen voortijdig, naar de rustfase gaan. Als gevolg hiervan wordt lichaamshaar vanaf de wortel afgeworpen. Dit probleem is meestal tijdelijk. Zodra de stressvolle situatie voorbij is, zullen de haren of haren teruggroeien, maar dit proces kan enkele maanden duren.
AnagenEffluvium
Haar- en lichaamshaarverlies kan optreden wanneer het lichaam wordt blootgesteld aan bepaalde medicijnen of chemicaliën. Chemotherapie medicijnen, bestraling (bestralingstherapie), kwik, boorzuur en thallium kunnen interfereren met het anagene niveau, dat is het niveau van haargroei. Als gevolg hiervan kunnen haren op het hoofd en lichaam uitvallen.
Hormonale schommelingen
Hormonale schommelingen en onevenwichtigheden kunnen tijdelijk lichaamshaarverlies veroorzaken. Zwangerschap, menopauze, schildklierproblemen, bevalling of het staken van anticonceptiemiddelen zijn aandoeningen die een onbalans in hormonen veroorzaken. Na deze fluctuatie kan haar en haarverlies tot drie maanden duren, en het kan drie maanden duren voordat ze weer beginnen te groeien. Nadat de hormonale onbalans is behandeld, stopt haar en haarverlies meestal.
trichotillomanie
Trichotillomanie, die zich manifesteert in de vorm van het uittrekken van haren of haren, is een ziekte die onopgemerkt kan worden overgedragen. Dit probleem wordt gezien in de vorm van het willen plukken van haar of haar in een deel van het lichaam van de persoon. Een persoon kan de neiging hebben om hun wimpers, haar op hun armen, liezen, benen, borst en zelfs wenkbrauwen te plukken. Deze aandoening is vergelijkbaar met verslavingen of obsessief-compulsieve stoornis. Voor sommigen wordt het probleem als mild gezien en kan het worden opgelost met een beetje bewustzijn en concentratie. Anderen kunnen counseling of therapie nodig hebben.
Gezondheid nu
