Mannen melden zich eerder aan bij de dokter dan vrouwen!
Urologiespecialist, voorzitter van de Continence Society, over urine-incontinentie bij mannen. dr. Tufan Tarcan stipte belangrijke punten aan: "Vooral vrouwen beschouwen urine-incontinentie die optreedt bij veroudering als een natuurlijk gevolg van veroudering, en het aantal aanvragen bij een arts blijft laag. Bij mannen is de reactie op incontinentie niet zo. Ongeacht hun leeftijd verbergen mannen hun klachten over urine-incontinentie over het algemeen niet en zoeken ze naar een oplossing", zei hij.
Volgens Prof. dr. Tufan Tarcan vervolgde zijn woorden als volgt; "Na prostaatoperaties kan het type urine-incontinentie optreden dat we post-prostatectomie urine-incontinentie noemen. De operaties die echt riskant zijn, zijn echter de operaties die radicale prostatectomie worden genoemd, die worden uitgevoerd voor de behandeling van prostaatkanker, niet voor goedaardige prostaatvergroting , die we veel vaker uitvoeren.Onze patiënten zouden heel goed moeten weten dat permanente urine-incontinentie wordt verwacht na de operaties voor de behandeling van goedaardige prostaatvergroting.Daarom zijn goedaardige prostaatvergrotingsoperaties zeer veilige operaties in termen van het risico op urine-incontinentie .Bij de radicale prostatectomie-operatie, omdat de prostaat volledig wordt verwijderd om geen kankerweefsel achter te laten, worden de zenuwen die naar de urine-vasthoudende spieren gaan. Ondanks alle aandacht en zorg kan urine-incontinentie beschadigd raken. In de literatuur wordt het is aangetoond dat permanente urine-incontinentie kan worden gezien na operaties aan prostaatkanker met snelheden variërend van 2% tot 40%.
Wat zijn de factoren die het risico op urine-incontinentie beïnvloeden na radicale prostatectomie? Heeft openheid of robotica invloed op het risico op urine-incontinentie?
Een van de meest gestelde vragen over deze operaties is of er een verschil is in urine-incontinentie tussen robotische radicale prostatectomie-operaties en open radicale prostatectomie-operaties.
Studies tonen aan dat er geen dergelijk verschil is, dat wil zeggen dat de ene operatie niet superieur is aan de andere. Aan de andere kant zijn de factoren waarvan we weten dat ze het risico op urine-incontinentie beïnvloeden als volgt:
1) De anatomische structuur van de urinewegen van de patiënt, die bij iedereen anders kan zijn,
2) De ervaring van de persoon die de operatie uitvoert,
3) De prevalentie van kankerziekte en aanvullende radiotherapie,
4) De patiënt heeft diabetes of andere ziekten die de blaasfunctie beïnvloeden
Veroorzaakt goedaardige prostaatvergroting urine-incontinentie?
Bij mannen komen we urine-incontinentie tegen door goedaardige prostaatvergroting. Goedaardige prostaatvergroting, met name door obstructie van de blaasuitgang, belemmert het legen van de blaas, en bij patiënten bij wie de blaasspier is aangetast, kan dit op de lange termijn leiden tot knijp-incontinentie en overloop-incontinentie op de lange termijn als deze aandoening niet wordt behandeld.
Risico neemt toe met de leeftijd
Bewerend dat de kans op urine-incontinentie toeneemt naarmate mannen ouder worden, zegt prof. dr. Tufan Tarcan verklaarde dat prostaatvergroting met de leeftijd effectief is bij urine-incontinentie. Aan de andere kant zei hij dat niet alle urine-incontinentie bij oudere mannen gerelateerd is aan de prostaat, en dat een ouder wordende blaas ook urine-incontinentie kan veroorzaken.
Het belang van urologische controles uitleggen om urine-incontinentie te voorkomen, vertelde prof. dr. Tufan Tarcan vervolgde zijn woorden als volgt; "Na de leeftijd van 50 jaar, zelfs als elke man geen klachten heeft, zorgt één keer per jaar naar de uroloog gaan voor vroege herkenning en preventie van sommige aandoeningen, dus leggen we de nadruk op routinematige urologische controle.
Neurologische aandoeningen behoren ook tot de belangrijkste oorzaken van urine-incontinentie bij mannen.
Afgezien hiervan veroorzaken neurologische aandoeningen urine-incontinentie bij mannen. Aan het begin hiervan komen cerebrovasculaire gebeurtenissen, die onder de mensen een beroerte worden genoemd. Deze veroorzaken urine-incontinentie met plotselinge aandrang. Nogmaals, de ziekte van Parkinson, gevorderde diabetes, multiple sclerose kunnen worden gerekend tot de oorzaken van urine-incontinentie bij mannen. Andere neurologische aandoeningen zoals ruggenmergletsels en ruggenmergtumoren, hersentumoren kunnen ook urine-incontinentie veroorzaken.
Worden er bij mannen en bij vrouwen verschillende vormen van urine-incontinentie gezien?
Als we het hebben over incontinentie bij mannen, laten we zeggen dat dit alle verschillende soorten urine-incontinentie omvat. Stress-urine-incontinentie met hoesten en niezen komt bijvoorbeeld voor in de tabel met de naam urine-incontinentie na de prostaat na een operatie. Er is een overactief blaasachtig beeld bij een cerebrovasculair accident. Met andere woorden, urine-incontinentie treedt op met een plotseling gevoel van knijpen en/of plotselinge samentrekking van de gladde spier van de blaas. Een soortgelijke urine-incontinentie kan optreden bij multiple sclerose, oftewel MS. Patiënten met de ziekte van Parkinson hebben moeite om hun spincter onder controle te houden. Het kan moeilijk zijn om urine-incontinentie te voorkomen door plotselinge samentrekking van de spincter. We zien zowel aandrangincontinentie als stress-urine-incontinentie bij mannen.
Verandert de behandelmethode afhankelijk van het type urine-incontinentie?
Bewerend dat bij de behandeling van urine-incontinentie bij mannen, eerst het type urine-incontinentie moet worden begrepen en dat de behandelmethode dienovereenkomstig moet worden toegepast, Prof. dr. Tufan Tarcan legde uit dat de meeste urine-incontinentieproblemen te behandelen zijn. “Behandelingsmethoden variëren afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Zo starten we routinematig direct na de operatie bekkenbodemoefeningen tegen urine-incontinentie na een radicale prostatectomie. De meeste patiënten hebben al last van voorbijgaande urine-incontinentie. Bekkenbodemoefeningen zijn nuttig om dit zo snel mogelijk te laten genezen.
prof. dr. Tufan Tarcan: “Na de prostatectomie van urine-incontinentie gebruiken we voornamelijk bekkenbodemoefeningen en sluitspierversterkende medische behandeling voor urine-incontinentie na radicale prostatectomie. Als deze niet succesvol zijn, komt chirurgische behandeling naar voren. Bij urine-incontinentie geassocieerd met een overactieve blaas, nemen we onze toevlucht tot medische behandeling die de blaasspier kalmeert."
Is er geen ongeneeslijke patiëntengroep?
“Ja, die is er eigenlijk wel. Er is inderdaad een groep incontinentiepatiënten die we classificeren als functionele incontinentiepatiënten; deze patiënten hebben urine-incontinentie vanwege een mentale of fysieke handicap, dwz niet-urologische redenen. Er kunnen bijvoorbeeld patiënten zijn die ernstige mobiliteitsproblemen hebben en niet uit bed kunnen komen, zodat ze niet kunnen opstaan en urine verliezen. Bij deze patiënten kan ook cognitieve (mentale) regressie optreden; zoals dementie, Alzheimer... Omdat de belangrijkste reden is dat de patiënt niet naar het toilet kan, zijn urologische chirurgie of medische behandelingen bij deze mensen niet effectief. In zo'n geval kunnen we de patiënten luiers, blaaskussentjes of ondergoed aanraden die hiervoor geschikt zijn."
