"Bij sommige paren worden mogelijk geen positieve resultaten verkregen bij herhaalde IVF-behandelingen. Deze paren kunnen immunologische incompatibiliteit hebben, waardoor de baarmoeder problemen krijgt om de baby te accepteren.
Er kunnen verschillende redenen zijn voor herhaalde miskramen bij IVF. De witte bloedcellen in het bloed zijn de afweercellen van het lichaam en beschermen ons tegen ziekten en vreemde cellen. Het detecteert eerst een bacterie of virus dat het lichaam is binnengedrongen en probeert het vervolgens te neutraliseren. Ze activeren ook geheugencellen.
Als het lichaam deze vreemdeling eerder heeft ontmoet, herinnert het zich hoe het moet vechten en begint het er antilichamen tegen aan te maken. Tegelijkertijd probeert een andere groep witte bollen deze alien te omsingelen en te vernietigen. Als de vreemdeling voor de eerste keer wordt ontmoet, is er geen geschikte informatie in het geheugen. In dit geval ondernemen de witte bollen eerst actie om deze alien te desintegreren en te verteren. Vervolgens rapporteren ze de fragmentstructuur van de bacterie, het virus of het weefsel aan de geheugencellen en registreren ze tegen welke afscheidingen ze moeten vechten als ze in de toekomst opnieuw worden aangetroffen.
Factoren die de hechting van embryo's bij IVF beïnvloeden
“Om ervoor te zorgen dat het embryo de baarmoeder van de moeder kan vasthouden, moet het dit lichaamsafweersysteem overwinnen en zich in de baarmoeder nestelen met behulp van enkele secreties die het produceert. Want het embryo is ook een vreemde voor de moeder. De helft van zijn structuur komt van de vader. Hiervoor moet het eerst worden herkend en vervolgens moet er een beschermend schild worden gebouwd tussen de aanvallende witte bollen en de baby met een afscheidingssysteem.
Als deze afscheiding niet kan worden gemaakt, wordt het embryo blootgesteld aan de aanval van de witte bloedcellen. Een deel ervan gaat verloren aan het begin van de aanhechtingsfase van het embryo. Sommigen van hen eindigen in de dood of een miskraam, vooral in de eerste 3 maanden. Sommige baby's blijven ondanks al deze negativiteiten in leven, maar omdat ze constant in oorlog zijn, treedt groei- en ontwikkelingsachterstand op.
Zoals uit de gegeven informatie kan worden opgemaakt, moet het embryo voor een gezonde zwangerschap eerst worden herkend als elk vreemd wezen dat in het lichaam komt, en dan moet er een geschikt schild voor worden gemaakt. Als het embryo niet kan worden herkend, kan het beschermende schild niet worden geproduceerd.”
Voorzorgsmaatregelen genomen voor de aanhechting van het embryo bij IVF
“Behandelingsopties bij herhaalde miskramen worden dienovereenkomstig gepland. Het lymfocytenvaccin maakt het bijvoorbeeld gemakkelijker voor de witte bloedcellen van de moeder om de baby te herkennen. Aspirine ondersteunt niet alleen de bloedstroom door het bloed te verdunnen, maar vermindert ook de ontsteking van witte bloedcellen, dat wil zeggen hun neiging om aan te vallen en zich op één plaats te verzamelen. Dit effect van bloedverdunners injecties is sterker.
Cortison en zijn afgeleide geneesmiddelen onderdrukken witte bloedcellen. Als er een totaal alarm voor witte bloedcellen is als gevolg van een infectie, wordt gecombineerde antibiotische therapie gebruikt. Immunoglobuline-serum kan worden gebruikt in gevallen waarin de verhouding tussen goede en slechte witte bloedcellen is beschadigd.
Kus. dr. Gurur Polat “Een ander type immunologische onvruchtbaarheid zijn de situaties waarin het lichaam tegen zichzelf vecht door afscheidingen te produceren. Reumatische aandoeningen, ANA (+) status, secretie tegen de schildklier zijn enkele van deze. In dit geval is de geproduceerde secretie mogelijk nog niet effectief genoeg om ziekte te veroorzaken. Met andere woorden, zelfs als deze afscheidingen worden gevonden in de metingen van het bloed, kunnen er geen tekenen van ziekte zijn.
Zelfs een kleine hoeveelheid secretie kan het echter moeilijk maken voor het embryo om te overleven en te hechten. Bij terugkerende IVF-mislukkingen worden al deze redenen geëvalueerd en wordt de behandeling opnieuw gepland. We adviseren onze paren om geduldig op hun artsen te vertrouwen en de hoop niet te verliezen.”
