Afwezigheid van menstruatiebloedingen, dat wil zeggen, de afwezigheid van menstruatie wordt in de medische taal "amenorroe" genoemd. Afwezigheid van menstruatie gedurende ten minste 3-6 maanden of afwezigheid van menstruatie gedurende 3 cycli bij een vrouw met normale menstruatie wordt als amenorroe beschouwd. De afwezigheid van menstruatie gedurende een kortere periode wordt "menstruele vertraging" en "menstruele vertraging" genoemd.
Afwezigheid van menstruatie vóór de puberteit, tijdens zwangerschap, tijdens borstvoeding en na de menopauze is normaal en wordt 'fysiologische amenorroe' genoemd. Alle andere amenorroe is niet normaal, dat wil zeggen 'pathologische amenorroe'.
De afwezigheid van menstruatie bij een jong meisje op 18-jarige leeftijd wordt "primaire amenorroe" genoemd. Als een vrouw met een normale menstruatie 6 maanden of langer geen menstruatie heeft, wordt dit "secundaire amenorroe" genoemd.
Primaire amenorroe is de afwezigheid van menstruatie tot de leeftijd van 14 jaar met groei of ontwikkeling of afwezigheid van secundaire geslachtskenmerken, of afwezigheid van menstruatie tot de leeftijd van 16 jaar, ongeacht de aanwezigheid van normale groei en ontwikkeling met de vorming van secundaire geslachtskenmerken, en de incidentie varieert tussen 0,1% en 2,5%. De belangrijkste oorzaken van primaire amenorroe zijn gonadale insufficiëntie (48,5%), aangeboren afwezigheid van baarmoeder en vagina (16,2%) en constitutionele vertraging (0,5%) 1,2. Primaire amenorroe kan afkomstig zijn van de hypothalamus of de centrale, hypofyse, eierstok of baarmoeder.
Oorzaken van primaire amenorroe:
- Pathologieën van hypothalamus en hypofyse, tumoren
- Ongeperforeerd maagdenvlies (geen opening in het maagdenvlies)
- Baarmoeder en vaginale agenese
- Turner syndroom
- Structurele ontwikkelingsvertraging
- Galactosemie
- Ongeperforeerd maagdenvlies (Geen opening in het maagdenvlies)
- Transversaal vaginaal septum (sluier in de vagina)
- Congenitale onderontwikkeling van de vagina, baarmoederhals of baarmoeder
Oorzaken van secundaire amenorroe:
- Fysiologisch: Zwangerschap (meest voorkomende oorzaak), corpus luteumcyste, borstvoeding, menopauze
- Door onderdrukking van de hypothalamus-hypofyse-as
- Amenorroe na inname van anticonceptiepillen
- Stress, depressie
- Gewichtsverlies, extreme zwakte, ondervoeding
- Hypofyseziekte: ablatie van de hypofyse, syndroom van Sheehan,
- Prolactinoom (hyperprolactinemie, overproductie van melkhormoon)
- Ongecontroleerde endocrinopathieën: diabetes, hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie
- Polycysteuze eierstokziekte
- Chemotherapie
- Radiotherapie
- Endometrium ablatie
- Ontwikkeling van intra-uteriene verklevingen (Asherman-syndroom)
- Medicamenteuze therapie: systemische steroïden, danazol, GnRh-analogen
- Voortijdig ovariumfalen, vroegtijdige menopauze
- Sarcoïdose
- Hyperandrogenemie (verhoogde testosteronachtige mannelijke hormonen)
Om een vrouw te laten menstrueren, moeten de 4 compartimenten in haar lichaam regelmatig werken. Deze;
Compartiment 1 Baarmoeder en vagina
Compartiment 2 Eierstokken
Compartiment 3 Hypofyse
Compartiment 4 Hersenen (Hypothalamus)
In de afwijkingen van het 1e compartiment, namelijk de baarmoeder en de vagina, is er ofwel geen orgaan (baarmoeder) dat zal reageren op hormonen, er is ofwel endometrium, dat wil zeggen de binnenwand van de baarmoeder, of zelfs al is er sprake van menstruatiebloeding in de baarmoeder kan het door de afwijking in de vagina geen uitstroompad vinden. Soms is het maagdenvlies volledig gesloten (ongeperforeerd maagdenvlies). In dit geval is het mogelijk dat de menstruatie niet zichtbaar is omdat er geen menstruatiebloed uitstroomt.
Baarmoederafwijkingen omvatten aangeboren afwezigheid van ontwikkeling van de baarmoeder en het bovenste deel van de vagina ondanks de aanwezigheid van de eierstokken (Mülleriaanse agenese).
Bovendien ontwikkelen zich soms bij genetisch mannelijke individuen, omdat er ongevoeligheid is voor het mannelijke hormoon androgeen, de mannelijke uitwendige genitaliën die zich zouden moeten ontwikkelen met het effect van testosteron en hebben de uitwendige genitaliën een vrouwelijk uiterlijk (androgeen-ongevoeligheidssyndroom). Ze hebben een korte en stompe vagina maar geen interne genitaliën.
Een andere baarmoederafwijking zijn verklevingen (Asherman-syndroom) aan de binnenwand van de baarmoeder als gevolg van eerdere abortussen. In dit geval is de menstruatiebloeding ofwel zeer weinig ofwel niet.
Het tweede compartiment is de eierstok. Eieren in de eierstok, die bij de geboorte 2 miljoen zijn, dalen tot 400 duizend in de puberteit en met hun uitputting komt de vrouw in de menopauze. Soms ontwikkelen de eierstokken zich niet aangeboren, of zelfs als ze dat wel doen, kunnen ze tot de geboorte leeg zijn als gevolg van een genetische aandoening (Turner-syndroom). Soms, hoewel er eieren in de eierstokken zijn, kan er een gebrek zijn aan respons op hypofysehormonen (resistent ovariumsyndroom). In al deze gevallen, aangezien oestrogeen en progesteron niet door de eierstokken worden uitgescheiden, is menstruatie niet mogelijk vanwege de stimulatie van de binnenwand van de baarmoeder (endometrium). In sommige gevallen is er geen ovulatie (anovulatie), in welk geval er een kleine hoeveelheid oestrogeen is, maar er is geen bloeding omdat er geen progesteron is.
Het derde compartiment is de hypofyse, gelegen onder de hersenen. Van hieruit worden hormonen genaamd FSH en LH (gonadotropines) uitgescheiden die de eierstokken stimuleren. Hypofyse-tumoren die hun secretie verstoren (bijvoorbeeld hypofyse-adenomen die overmatige secretie van prolactinehormoon veroorzaken) zullen de FSH- en LH-spiegels onderdrukken, waardoor de ovulatie wordt voorkomen, waardoor de secretie van oestrogeen en progesteron uit de eierstok wordt voorkomen, en er zal geen menstruatie plaatsvinden.
Het vierde en bovenste compartiment is de hypothalamus. Dit is een gebied in de hersenen. Van hieruit worden hormonen die FSH- en LH-hormonen afgeven (gonadotropine-releasing hormonen) uitgescheiden door de hypofyse. Onder de oorzaken van door hypothalamus geïnduceerde amenorroe beïnvloeden enkele genetische afwijkingen, evenals factoren zoals overmatige lichaamsbeweging, stress, verdriet, plotseling gewichtsverlies en luchtverandering, de afscheiding van gonadotropine-releasing hormoon en veroorzaken ze amenorroe. Amenorroe als gevolg van overmatig gewichtsverlies, bekend als anorexia nervosa, en andere aandoeningen, behoren tot de oorzaken van amenorroe afkomstig van de hypothalamus.
Hoe de oorzaak van het onvermogen om menstruatie te zien bepalen, welke tests worden er gedaan?
Vooral bij secundaire (secundaire) amenorroe is zwangerschap het eerste dat moet worden uitgesloten. Hormoontests moeten worden uitgevoerd nadat zwangerschap is uitgesloten. Schildklierhormonen en prolactinehormonen zijn de eerste dingen om naar te kijken bij hormoontests. Afgezien hiervan kunnen andere hormonen nuttig zijn bij het onthullen van de oorzaak van amenorroe. Bij de klassieke benadering wordt FSH- en LH-onderzoek overgelaten aan later, maar in dit stadium kan de oorzaak worden onthuld en is het niet nodig om tweemaal bloed bij de patiënt af te nemen. Hoge niveaus van FSH en LH duiden op een afwijking van het 2e compartiment, namelijk de eierstok (vroege menopauze, resistent ovariumsyndroom, genetisch onderontwikkeling van de eierstokken).
Na uitsluiting van zwangerschap, hypersecretie van prolactine en schildklieraandoeningen met hormoontesten, is de tweede stap het toedienen van progesteron aan de patiënt.
Als er een bloeding is met progesteron, kunnen we begrijpen: compartiment 1, dat wil zeggen de baarmoeder en de vagina, is normaal; De patiënt heeft ook oestrogeen, maar omdat er geen ovulatie is, wordt er geen progesteron uitgescheiden. Als er geen bloeding is, is er ofwel een afwijking in de baarmoeder en vagina of is er geen oestrogeen.
Als er geen bloeding is met progesteron, worden oestrogeen en progesteron achtereenvolgens samen toegediend. Als er bloedingen optreden met oestrogeen en progesteron, dan is het duidelijk dat de baarmoeder en vagina normaal zijn. In dit geval kan er een abortus zijn vanwege de hypothalamus. Lage niveaus van FSH en LH in het bloed ondersteunen ook deze diagnose.
Als er geen bloeding optreedt bij oestrogeen en progesteron, dan moet een afwijking in de baarmoeder en/of vagina worden vermoed.
Diagnose:
FSH, LH, prolactine, schildklierhormonen, afhankelijk van de situatie, echografie zijn vaak gebruikte methoden voor de diagnose. CT- of MR-onderzoeken kunnen nodig zijn als een pathologie in de hersenen wordt vermoed. Soms kan het nodig zijn om de binnenkant van de baarmoeder te observeren met HSG (hysterosalpingografie), SIS (saline infusie-echografie) of hysteroscopie.
Behandeling:
De meest voorkomende oorzaak van secundaire amenorroe is zwangerschap, dus in een dergelijk geval moet de zwangerschap eerst worden onderzocht. Als er geen zwangerschap is, wordt de behandeling afgestemd op de oorzaak. Als er redenen zijn zoals ondervoeding, extreme zwakte, stress, depressie, overmatige lichaamsbeweging, moeten deze aandoeningen eerst worden gecorrigeerd.
Als er een anatomische aandoening is die verband houdt met organen zoals de baarmoeder (baarmoeder), baarmoederhals of vagina, zal de behandeling een operatie zijn om dit te corrigeren.
Als er een tumor is die overmatige productie van prolactinehormoon (melkhormoon) in de hypofyse in de hersenen veroorzaakt, zal de behandeling medicamenteuze therapie (bromocriptine, cabergoline, domeinagonistengeneesmiddelen) of een operatie zijn, afhankelijk van de grootte van de tumor. Kleine prolactinomen, dat wil zeggen microadenomen, krimpen gewoonlijk met medicamenteuze behandeling zonder operatie, en de prolactinehormoonspiegels nemen af en de menstruatie wordt weer normaal.
In gevallen zoals ovulatiestoornis (anovulatie, polycysteus ovariumsyndroom), geneesmiddelen die oestrogeen- en progesteronhormonen bevatten, worden anticonceptiepillen gebruikt bij de behandeling.
Progesteron en menopauze
